Vrijbuiters spelen met licht en shaduw

Het schimmenspel speelde zich af in een soort zelf gefabriceerde bioscoop zaal. Banken, een wit doek, weinig licht en vooral stilte. Af en toe was alleen het geritsel van een zakje chips of het geslurp door een rietje te horen, net als in een echte bioscoop zaal. Alleen bij het schimmenspel verscheen er geen film op het grote witte doek, maar de schaduw van de gene die achter dit doek stond. Aan de zaal (verdeeld in twee teams) de taak om te raden wat er uitgebeeld werd. In ruil daarvoor werden vanzelfsprekend punten uitgedeeld.

Het spel lijkt misschien eenvoudig en inderdaad, het raden was dat soms ook. Het uitbeelden echter, was een ware vorm van kunst. Omdat het licht recht achter ‘de uitbeelder’ vandaan kwam, moest er lichtelijk schuin geacteerd worden. Soms was juist weer een andere hoek gewenst en bij bijvoorbeeld het uitbeelden van een barman was het de truc om duidelijk te maken dat het toch echt een dienblad was dat de drankjes omhoog hield.

Nu kunnen we nog zulke mooie verhalen vertellen, maar het fotoalbum van deze avond spreekt boekdelen.

De foto’s vind je hier!

Tot volgende week, dan gaan we weer eens de gymzaal in.

Groetjes,
De vrijbuiterleiding