Oudste meiden kamp 2022

31-07-2022

Helaas! Het zit er alweer op, de leukste week van het jaar. Na een aantal hele korte nachtjes en meer dan 200km in de benen, zijn we allemaal weer een beetje bijgekomen.

Nu kunnen we heerlijk nagenieten en terug kijken op een geweldige week! Benieuwd wat de meiden hebben gedaan? Lees dan snel verder!

Zaterdag 16 juli

Na een gezellige kick-off waarbij we elkaar op de vooravond van kamp nog even hadden gezien was het tijd om echt op kamp te gaan. Dit jaar een ander vertrekpunt dan dat we gewend zijn, om 09:30 verzamelde we met zijn allen bij de speeltuin in Zwanenburg. Voor de kampleiding kwam het dit jaar erg handig uit als het vrachtwagenladen met alle spullen voor kamp niet op vrijdagavond maar op de zaterdagochtend plaats zou vinden. Normaalgesproken zouden er dan echter 100 fietsen in de weg staan, vandaar de keuze voor de speeltuin!

Dit jaar begonnen we met een incomplete groep, door wat coronagevallen moesten er helaas twee dames (Juul en Rinske jr.) later aansluiten. Mevrouw Vogelaar had op vrijdagavond tijdens de kick-off pas besloten dat ze mee wilde gaan. Aangezien ze nogal moeite heeft met het pakken van haar tas sloot ook Tessa later aan (of zou het komen omdat ze de fietstocht nogal zwaar zou vinden?). We verzamelde dus met een iets kleinere groep dan waarmee we de week zouden gaan afsluiten. De groep leiding bestond dit jaar uit Lotte, Janne, Levi en Sven. De dames hadden het niet beter kunnen treffen al zeggen we het zelf.

Om 07:00 ging de wekker al van de leiding om nog de laatste spullen te pakken voor kamp. Het beloofde een week te worden met heerlijk weer (zelfs een dag met bijna 40 graden) waardoor we last minute nog wat wijzigingen in het programma hadden aangebracht om iets meer met water te doen. Nadat de tandjes waren gepoetst, de outfit gefinetuned, de muziekboks vastgesnoerd, er goed gesmeerd was en we afscheid hadden genomen van onze huisdieren, ouders, boertjes en zusjes was het tijd om op het fietsje richting de speeltuin te stappen.

Het thema op de heenweg was gabber of kakker. Aangezien de meeste van onze oudste meiden normaalgesproken als een stel gabbers door het leven gaan waren de kakkers behoorlijk oververtegenwoordigd. Met een echte Gooise airrrrrr melde de meeste dames zich bij de vrachtwagen van Vrijbloed om de tassen te droppen waarna ze zich mochten melden bij VL Lotte om te horen met wie ze in de fietsgroep zaten. Er gingen dit jaar weer een hoop meiden mee dus naast de fietsgroep van Lotte en Janne en de fietsgroep van Levi en Sven hadden we dit jaar ook een tweetal toppers die voor ons wilde fietsen met de derde fietsgroep: Marco en Melissa (daarvoor nog mega bedankt!).

Bestemming dit jaar: Nunspeet. De fietsroute hier naartoe is de langste uit de geschiedenis van Don Bosco, ruim 105 kilometer als je in 1x goed fietst. Gelukkig hadden we ons geen beter fietsweer kunnen wensen, 25 graden en bijna de hele route windje mee. De fietstocht ging dan ook zeer voorspoedig, het groepje van Levi en Sven fietste zelfs de oudste jongens eruit. Bij de groep van Janne en Lotte ging het ook erg hard, fijn voor dit groepje dat we tegenwoordig met navigatie fietsen. Het was voor beide dames namelijk de eerste keer dat ze als leidster naar Nunspeet fietste: toch wat anders als kind😊. De fietsgroep van Marco en Melissa ging zelfs zo lekker dat de leiding de groep kinderen niet bij kon houden. Al met al een heerlijke dag op de fiets gehad en rond de klok van 18:00 kwamen we moe maar voldaan van de fietstocht op het kampterrein aan.

Hier stond de grote gezamenlijk slaaptent al op ons te wachten, echter was er een klein probleempje met het uitpakken van de tassen: die stonden nog op de vrachtwagen. Daarom eerst maar even opfrissen in het zwembad dat de kampleiding had klaargezet voor de nodige verkoeling. De kookstaf (welke dit jaar op het andere kampterrein van de jongste groepen kookte) kwam met het avondeten en nadat we de afwas hadden gedaan en alles weer netjes opgeruimd was konden we de tent gaan indelen.

In de avond hebben we in het bos de nodige kennismakingrondjes gehad. Dit zouden we eigenlijk met de oudste jongens doen, maar door wat planningsproblemen tussen de leiding van de oudste jongens en ons dit er niet van gekomen. Dit gaf ons gelukkig wel de tijd om elkaar echt te leren kennen! Vooral het rondje bijnamen zorgde voor mooie verhalen!

Rond een uur of 23:00 gingen we het bos weer uit om ons klaar te maken voor de eerste rustige nacht. Uiteraard gingen alle dames meteen braaf naar bed, niet zo gek ook aangezien er een straftent stond te wachten voor de ontsnappers😊.

Zondag 17 juli

Zondag was de dag van onze triatlon. Zaterdag hadden wij het eerste gedeelte er al op zitten, 100 km fietsen. We begonnen de eerste ochtend sportief met een warming up en de zonnegroet. Daarna werd er in teams gestreden om wie de snelste was. Er was een kort parcours uitgezet waarbij er veel heen en weer gerend moest worden.

Na een lekkere lunch zijn de meiden vertrokken, wederom op de fiets, naar het zwembad. Hier hebben zij het derde onderdeel van de triatlon afgerond. Daarnaast is zondag de dag dat al het zweet van zaterdag eraf wordt gewassen.

Zondag avond zijn wij begonnen met een expeditie Robinson quiz in combinatie met wie is de mol.

De teams werden gemaakt door middel van een raadsel die opgelost moest worden. De eerste 10 meiden werden één team, en de laatste 10 meiden ook.

In elk team zat een mol, deze moest de opdrachten en vragen saboteren.

Maandag overdag zijn wij verder gegaan met het Expeditie Robinson/wie is de mol programma.

Maandag 18 juli

Na lekker baden in het zwembad gister hebben de oudste meiden weer genoeg energie voor een fanatiek programma vandaag. Gisteravond begon het expeditie Robinson spel al en vandaag gingen wij daarmee verder. De dag begon namelijk met een heerlijk gebakken eitje voor het winnaars team. Het verliezers team mocht het doen met een ouderwetse boterham met pindakaas of chocoladepasta. Gelukkig nog steeds niet verkeerd ten opzichte van de echte expeditie Robinson kandidaten.

Na het ontbijt begonnen de expeditie robinson proeven. Daarnaast wees de leiding stiekem twee mollen aan die de boel zo geheim mogelijk mochten saboteren. De intelligentie en het uithoudingsvermogen van de meiden werden getest door verschillende proeven. Zo moesten ze een zo lang mogelijke sliert van een blok klei maken in 10 minuten, hier werd er door de mollen tactisch ‘per ongeluk’ een gat in gemaakt. Er werd een tangram gemaakt, getimed hoe Luna 6 eieren in haar mond kon stoppen en een rekensom gemaakt tijdens een samenwerkingsopdracht. We sloten af met wat verkoeling na al deze inspanning, want ook vandaag was er een flinke hittegolf en werd het maar liefst 30 graden. De meiden maakten een bommetje in het zwembad en er werden battles gespeeld wie het langst zijn adem kon inhouden. Om de winnaar te bepalen moesten Levi en Janne er ook aan geloven. Ondanks een spannende 40 seconden waren Levi’s brandweer longen voor Janne te sterk en pakte het verliezersteam hierdoor heel wat puntjes.

Daarna werden er 5 vragen gesteld over wie de mollen zouden zijn. Tegen onze verwachtingen in hadden een paar meiden de mollen toch goed in de smiezen. Ook Julia, die maandagmiddag pas aan kwam door een ongelukkig getimed coronagevalletje had binnen 1 uurtje al door dat Luna de mol was, best knap vonden wij zelf. Cheré had Luna helemaal door en ook nog eens alle vragen over haar goed beantwoord. In het andere team plakte Isa zich zo vast aan haar vriendinnetje Liv dat ook haar mollenacties niet onopgemerkt bleven.

Na wat heerlijke wentelteefjes stapten wij op de fiets om Nunspeet onveilig te maken. De meiden speelden in twee teams het Crazy 88 spel tegen elkaar. Opdrachten zoals doe een salsadans met een vreemde (Juna toppertje) en ren door de fontein heen, werden uitgevoerd. Ondanks hilarisch beeldmateriaal zullen wij jullie die besparen of kunnen jullie deze zelf bij de meiden opvragen.

Ook stond er in de namiddag ineens een special guest voor de hekken van het Zwarte veldje. Tessa kwam afgelopen vrijdag toch nog even een kijkje nemen bij de kamp kick-off en toen nam haar Don Bosco hartje de overhand. Zij kwam met een speciaal verzoekje om toch mee te gaan op haar laatste jaar kamp. ‘Tuurlijk Tes dat kan geregeld worden’ was ons antwoord. Dus sloot zij op maandag, nota bene haar verjaardag, aan.

Na een goed bord hutspot met een heerlijk balletje, waar vooral Stacey uitgebreid van zat te genieten, stond er in de avond een programma met oudste jongens gepland. De meiden waren niet welkom in hun standaard kamp kloffie maar er werd gevraagd om in een outfit te komen die begint met de eerste letter van je naam. Ook wel: first letter party. Gelukkig was iedereen heel origineel en kwamen Liv, Luna, Levi en Lieke allemaal op het thema ‘Leger’. Toch waren er ook genoeg meiden die hun creatieve brein (of die van de ouders) hadden ingeschakeld. Zo hebben wij bijvoorbeeld erg gelachen om M&M Mirthe, Royalty Roos, Flamingo Fiene, Dora Daniek en Maxima Mandy.

De oudste meiden namen het die avond op tegen de oudste jongens en er werd gekeken wie nou echt ‘de beste’ is. Na een avond lang verschillende opdrachten en battles waar het inschattingsvermogen van Mylou en Nathalie erg goed van pas kwamen, gingen de oudste meiden er natuurlijk met hun welverdiende titel ‘de beste’ vandoor. Met die gedachte in het achterhoofd zou je denken dat de meiden zouden slapen als roosjes. Toch hadden veel meiden andere plannen die nacht en dat resulteerde voor Lieke, Luna, Sophie, Juna en Tessa in een leuk uitstapje naar het straftentje.

Dinsdag 19 juli

Vandaag was het dan zo ver de warmste dag van de week was aangebroken. We hebben dan ook zo snel mogelijk verkoeling opgezocht bij het plaatselijke meertje.

Maar eerst gingen we nog drie mooie posters maken. De meiden moesten allemaal hun gekste outfit aantrekken. Om vervolgens de gekste en leukste polaroid foto te maken. Daarna hebben de meiden de foto’s op canvas doeken geplakt. En alle leuke herinneren van kamp opgeschreven.

Toen was het al weer bijna middag. Tijd om naar het meertje te gaan. Maar eerst even snel een paar broodjes knakworst naar binnen gewerkt. Om vervolgens op de fiets richting het meertje te gaan. Voor dat je het wist lagen de eerste al in het water. De meiden hebben lekker een middagje in het water gelegen en natuurlijk een beetje bij gekleurd.

Daarna zijn we nog even naar het dorpje geweest. Om inkopen te doen voor de volgende dag. De meiden hadden nog geen idee. Maar er stond iets heel leuks op het programma.

In de avond stond de diap op het programma. Eerst hebben we lekker gebarbecued. Aan een lange tafel met alle groepen bij elkaar. Op het laatste kreeg iedereen nog een lekker ijsje. Toen was het tijd om een toneelstukje op te voeren. Alle groepen werden onder elkaar verdeelt om in een kwartier tijd een rap, dansje of iets anders leuks uit te voeren. De groep die het beste hun stukje hebben uitgevoerd. Mochten de ontgroening van de nieuwe leiding doen. Dat is natuurlijk wel leuk als je eigen leiding vies mag maken.

Het was al zo ver we gingen weer terug naar het kampterrein. Toevallig fietste we langs het meertje. Lotte schreeuwde wie als eerst in het water ligt hoeft morgen geen corvee te doen!! Alle fietsen werden aan de kant gegooid. Binnen 15 sec lag de eerste al in het water. We pakte de fiets en we gingen terug naar het kampterrein om vervolgens lekker drogen kleren aan te trekken.

Door de warmte hebben we denk toch een leuke dag gehad.

Woensdag 20 juli

Na een heerlijk onrustig nachtje, waarbij een aantal van de dames voor het eerst met de straftent hadden kennisgemaakt nadat ze slaapwandelend de tent hadden verlaten, ging om 08:00 het welbekende wekkernummertje af. Op de rustige klanken van Witte Was kwamen de eerste slaapkoppies de tent uit. Na een paar korte nachten begonnen de ochtendhumeurtjes steeds meer zijn intrede te doen, als je dan ook nog eens om 08:00 al je bed uit moet valt dat natuurlijk extra zwaar.

Gelukkig doet een ontbijtje tijdens kamp altijd wonderen, snel werd daarom de tafel gedekt door de tafeldekploeg zodat we konden gaan starten met de dag. Er stond nogal een mooi programma op het menu vandaag, de dames wisten het nog niet maar we gingen vandaag naar Walibi. Naast het smeren van de broodjes voor het ontbijt moesten de dames daarom ook een ‘lupatje maken’, de welbekende afkorting voor een lunchpakketje. Dit kamp stond sowieso in het teken van afkortingen, de A’s in de B (de avocado’s in de bonus) deed hem dit jaar het best. Janne (aka Marie claire) had meer afko’s (afkortingen) in petto dan dat ze kilometers heeft gefietst dit kamp.

Maar voordat we op de fiets richting Walibi stapten stond er eerst nog een ander programma op het menu, namelijk kaartjes naar het thuisfront schrijven. Dit hadden we eigenlijk dinsdags willen doen maar aangezien het te heet was om een pen vast te houden hebben we dit maar een dagje opgeschoven. Taak aan de dames dus wel om door te schrijven, we hadden namelijk nogal een strakke planning om op tijd op de fiets te zitten. Mochten sommige kaarten wat afgeraffeld ogen lag het dus niet aan het feit dat de dames liever kamp vierde dan dat ze kaarten aan het schrijven waren, het zat hem er vooral in dat we met de megafoon de druk nogal opvoerde om door te schrijven😊.

Nadat de laatste postzegels ware gelikt was het tijd (een half uurtje te laat, de topperoutfitjes moesten nog aan namelijk) om op te stappen voor onze tocht naar Walibi. We hebben erg genoten van onze topperoutfitjes in Walibi, het viel wel op al die glitters tussen de normale pretparkbezoekers.

Lieke, inmiddels een oude rot in het kampwezen, fiets al 6 jaar zonder moeite naar en van kamp. Tevens schreeuwt ze altijd de longen uit haar lijf wanneer er tegenliggers aankomen, er paaltjes op de weg staan of er een medeligger aan het inhalen is. Echter, wat we in al die 6 jaar niet hebben getraind was de opmerking ‘pas op, stoeprand’, arme Lieke lette dus ook op al het voorgenoemde maar niet op stoeprandjes. Midden op de spoorwegovergang van Nunspeet zit er echter wel eentje verstopt, die onze Lieke dus niet zag aankomen. Met een flinke klap kwam Lieke erachter dat deze stoeprand verstopt op het fietspad lag, met een mooie salto en een hele harde smak kwam ze ten val. Gelukkig viel de schade mee, althans, het had een stuk erger kunnen aflopen. Onder de schaafwonden en beurs als een banaan heeft Lieke de fietstocht naar Walibi (en de rest van de kampweek) afgemaakt.

Na een kleine herstelpauze voor Lieke vervolgende we onze weg naar Walibi. Onderweg had de kampleiding vanwege de hitte nog een pauzepost geïmproviseerd waar we even lekker konden bijtrekken na de eerste drie kwartier fietsen. Rond een uur of 11 kwamen we aan bij Walibi. Nadat we de verzamellocatie en -tijd hadden besproken zijn we hard gegaan!

Een heerlijke dag met vele ritjes in de Superman, Goliath, het reuzenrad en de verschillende eettentjes (toch lekkerder een patatje dan je eigen Lupatje begrepen we) was het rond 17:00 tijd om weer naar het kampterrein te gaan. Mevrouw Bindervoet was erg blij dat ze terug wel mocht fietsen, heen had ze nog teveel last van een muggenbultje op een van haar benen (ze wist niet meer welk been het was, maar wel dat het pijn deed). Op de terugweg weer een korte pauze. Rond de klok van 18:30 waren we weer terug op het kampterrein waar we voldaan aan het avondeten begonnen.

Door alle straftentbezoekjes, warme dagen, sportactiviteiten en een hele dag rondslenteren in een pretpark kwamen er inmiddels best weleens zure walmen van onze lievelings oudste meiden af. Aangezien hier geen deodouche meer tegenop kon was het tijd om allemaal even lekker te douchen. Dat gaf ons mooi de tijd om het avondprogramma voor te gaan bereiden. We hadden twee escaperooms klaar gemaakt welke we nog op het kampterrein moesten uitstallen.

De oudste oudstemeiden gingen de escaperoom van Levi en Sven doen, onze groentjes die van Lotte en Janne. De escaperoom van Lotte en Janne zat vol met puzzelwerk, het niveau blond (ondanks dat er een hoop brunettes tussen zitten) was opvallend hoog deze escaperoom. Gelukkig is het jullie gelukt, na wat stille en minder stille hint van Lotte en Janne, de escaperoom af te ronden. De escaperomo van Levi en Sven stond in het teken van de grootste hobby van Levi: vuur. Ter info, brandweerman Levi heeft tegenwoordig een relatie met Fleur, de zus van Lieke, maar zelfs zij komt op nummer twee terecht: vuur (en dan vooral het bestrijden ervan) is hetgeen wat Levi echt het liefste doet. Ook deze escaperoom werd keurig binnen de tijd opgelost.

Na een bak thee was het tijd om de tandjes te gaan poetsen om naar bed te gaan. Helaas voor de leiding was het weer een onrustig nachtje😊.

Donderdag 21 juli

We zijn de dag begonnen met een corona quiz. De meiden werden wederom verdeeld in groepen. Tijdens de quiz werden vragen gesteld over corona zelf, maar ook over verschillende complottheorieën.

Na de quiz moesten de meiden in hun zwerver outfit een eigen protestbord maken voor een complottheorie. Hiervoor moesten zij standpunten en beredeneringen bedenken. De drie theorieën waartegen geprotesteerd werd waren:

Zonnebrand is kankerverwekkend
De maanlanding is nep
De aarde is plat

Voor de leiding hebben de groepen hun protest gedaan met hun stand punten en moesten de jury overtuigen. Uiteindelijk werd het winnende team gekozen aan de hand van de uitslag van de quiz en wie de jury het beste kon overtuigen

Donderdagavond is datenight❤️! Dit jaar begonnen we met speeddaten, alle meiden zaten opgesteld en de mannen kwamen één voor een langs om binnen één minuut elkaar zo snel mogelijk te leren kennen.

Nadat iedereen elkaar goed heeft leren kennen moest de oudste jongens aan de hand van een door de meiden meegenomen voorwerp kiezen wie hun date van de avond zou worden.

Samen met je date moest je verschillende opdrachten uitvoeren; elkaar yoghurt voeren met een blinddoek op, zo snel mogelijk een condoom opblazen tot deze knapt, en je date het mooiste compliment geven.

Deze opdrachten werden gedaan door 4 stellen per keer, het stel dat won kreeg hiervoor een punt. Na alle challenges stonden twee koppels aan kop, het publiek heeft uiteindelijk bepaald dat Jurre en Juna de winnaars waren van de datenight 2022.

Na date night waren de meiden zo moe, dat ze gelijk gingens slapen. NOT!

Donderdagavond is de laatste avond dat de meiden konden ontsnappen en dat hebben ze ook zeker gedaan!

Vrijdag 22 juli

Na een lange maar ook hele gezellige donderdagnacht, was even opladen in het zwembad voor de meeste meiden maar ook voor de leiding geen enkel probleem. Maar eerst: opruimen!!! Hup alle spullen de tas in zodat wij op zaterdag voorspoedig naar huis zouden kunnen vertrekken. Wij zijn gelukkig niet voor niks oudste meiden en het sloomste van het kamp, dus ook het tas inpakken duurde weer classic een onnodig uurtje te lang.

Na wat drillen van de leiding lukte het de oudste meiden toch om rond 12 uur te vertrekken naar het zwembad. Waar Fiene bijna in slaap viel in het bubbelbad, gingen Nienke en Isabella achter elkaar door voorwaarts de glijbaan af. Om 2 uur was het dan tijd om een lekker patatje te eten. Lotte wist de meiden die verspreid waren over het hele zwembad via de intercom op een hilarische manier binnen 15 seconden te verzamelen. Het hele zwembad kon hier gelukkig ook van mee genieten.

Nadat iedereen weer fris rook en alle haartjes weer gewassen waren, was het tijd om nog even naar het dorpje te gaan. Om de terugweg te overleven hebben de meiden genoeg energie nodig, dus er werden wat extra inkopen gedaan. Isa en Cheré hebben duidelijk nog een lesje economie nodig, want zij hadden hier nog precies 5 cent voor over gehouden.

Terwijl wij rond 6 uur aankwamen bij het Zwarte Veldje konden wij de pannenkoeken al ruiken. Wij gingen deze dag gezellig samen eten met de spelbrekers en de oudste jongens. In de avond was het dan eindelijk tijd voor de disco! En dit jaar in een gemaskerd bal thema. Na wat outfit stress en een uur gegiechel in de badkamer waren alle maskers opgezet en kon de party beginnen! D’arcy en Stacey zongen de longen uit hun lijf bij Broederliefde en Thyrsa en Famke sprongen van links naar rechts op Snollebollekes! Ook lieten de oudste meiden na een hele week zingen even aan de spelbrekers zien wat karaoke is. Na de armen om elkaar heen te hebben geslagen en samen met de oudste jongens mee te hebben geblèrd met Guus Meeuwis, sloten de oudste meiden de avond af met nog een laatste ‘witte was’!

Zaterdag 23 juli

Het was al weer zo ver de laatste dag van de week. Alle meiden pakte hun koffer weer in. Luchtbedden werden weer opgevouwen en in de tas gedaan. En de spullen werden weer in de bak van de vrachtwagen gegooid.

Vervolgens nog even snel een bezem door de tent. Om daarna nog een broodje te eten en op de fiets te stappen.

We gingen als een paar gekke beesten weg van het kampterrein. Want het thema was tenslotte Artis. De fiets groep van Sven en Levi waren echt beesten. Want ze haalde alle groepen in als of het niks was. Iedereen heb lekker door getrapt voor dat we het wisten waren we al weer in Amsterdam.

Bij de laatste rust post in het Amsterdamse bos heb iedereen nog even hun laatste moed verzameld voor het laatste stukje op de fiets. Iedereen verzamelde bij de BP om vervolgens naar de brandweerkazerne te fietsen om in een stoet naar Don Bosco te gaan. Daar werden ontvangen door alle ouders, vrienden, opa en oma’s enz.

Dat was alle weer Don Bosco kamp 2022. En jaar om nooit meer te vergeten!! En meiden jullie stuk voor stuk allemaal Toppertjes!!