Oudste meiden kamp 2016

ZATERDAG 16 JULI

Jawel de leukste week van het jaar is weer aangebroken kamp 2016. Na een nachtje kort geslapen te hebben, stappen we op de fiets richting het Don Bosco terrein, waar de vrachtwagen voor de bagage al klaar staat. Langzaam stroomt het terrein vol, en dit jaar met de minions als thema. Onze complimenten dames, jullie zagen er weer fantastisch uit. Nog even de papa’s en mama’s gedag zeggen en dan is het toch echt tijd om met de billen op het zadel te gaan.
 

Het eerste fiets groepje is van start, nog even zwaaien en weg zijn we. De fiets rit verliep soepel, ook voor de leiding was het dit jaar even anders we fietsten namelijk met navigatie. Dus of we goed fietsten was maar de gok, door de bossen of kleine paden, het maakte dit jaar allemaal niet uit. Wat wel fijn was, dat we wisten hoever de pauze nog was. Ah nog 5 km gelukkig we zijn er bijna. Onderweg hadden we de muziek box aan van Zoë, waar ook het nieuws voorbij kwam. O jongens stil het nieuws, gelukkig het blijft droog.

De eerste rust is aangebroken, lekker even een broodje eten de beentjes languit op het gras en na een halfuurtje rust is het weer tijd om verder te fietsen. Op 1 klein ongelukje na, de botsing Fleur en Femke, loopt de fiets rit top. Na 97 km komen we aan op kampterrein in Nunspeet, waar jullie met ze alle in een grote tent slapen. Nadat alles was uitgepakt en de bedjes waren opgemaakt was het tijd voor onze eerste avondmaal samen met de oudste jongens, Pasta! Buikjes weer vol en de eerste afwas was gedaan.
 

Tijd om elkaar te leren kennen. We zijn een stukje het bos ingelopen om de het kennismakingsspel van Koen te spelen. Koen had een verhaal geschreven waar alle namen van de meiden in verwerkt waren. Als je je naam hoorde moest je opstaan, was je te laat begon het verhaal weer opnieuw. Na 60 pogingen was het toch eindelijk gelukt. We moeten toegeven dat het ook een erg lastig verhaal was. We zijn trots op jullie dat het uiteindelijk toch nog gelukt is. Terug op het terrein stond er een lekker kopje thee voor ons klaar bij het kampvuur, marshmallows  aan een takje en smullen. Nadat jullie klaar waren met het bespreken van de dag was het toch echt tijd om jullie tanden te poesten en het bed op te zoeken. Maar sommige van jullie hadden daar toch iets meer moeite mee!

 

ZONDAG 17 JULI

De wekker gaat af en we springen onze bedden uit, zo het eerste nachtje in Nunspeet hebben we ook weer overleefd. We lopen naar buiten waar het nog dood stil is en waar je alleen de vogeltjes hoort fluiten. Wat een rust, tijd om de meiden wakker te maken. Rise and shine sunshines!! We gaan ontbijten, na wat gekreun en gesteun komen de meiden ook de eettent in lopen waar de oudste jongens de tafel al hadden gedekt wat een luxe. Aan tafel horen we een aantal meiden vertellen wat voor straf ze gekregen hadden, de andere helft klaagt over de eerste nacht. Ja slapen in een tent is wel even iets anders dan in een huis. Nadat de meiden lekker een broodje gegeten hebben is het tijd om te beginnen met een ochtend programma.

Levend body paint, hierbij moesten de meiden elkaar in tweetallen beschilderen. Daar kwamen toch mooie schilderijen uit. Nu nog kijken welk duo de winnaar zou worden. Na een kleine mode show en danswedstrijd besloten Koen en Daan dat Kimberley en Fleur deze strijd gewonnen hadden. Tijd om te douchen, daarna nog even snel een broodje knakworst uit het vuistje en we mochten weer met zijn alle de fiets op voor het zondag middag uitje.

Na een uurtje fietsen kwamen we aan bij een kaarsemakerij. Wij moesten nog even wachten dus hadden we tijd voor een ijsje. Na een korte uitleg was het tijd om onze kaarsen te gaan maken. We begonnen met twee touwtjes die we ongeveer 24 keer moesten dompelen en toen kwam er een soort van kaars uit. Hierna mochten we de kleur en vorm kiezen en moeten we nog 30 keer dompelen voordat de kaars klaar was. Terug op het kampterrein stond het avondeten alweer klaar. Snijbonen met aardappels en slavink. Eet smakelijk meiden!


Na het eten was het tijd voor Dames in de Dop. In drie groepen kregen de meiden opdrachten over etiquette. We waren verbaasd hoeveel ze daar over wisten. Gevolgd door een muziek quiz. Dachten wij als leiding met moeilijke muziek fragmenten te komen, stonden Julia en Zoë alweer op om het antwoord te geven. Goed bezig hoor meiden!

Buiten was inmiddels al donker dus tijd voor het laatste spel van de avond, break staafjes the battle. De witte t-shirts kwamen uit de tassen, de staafjes werden door geknipt en de inhoud werd op de shirts gegooid. Eenmaal in het bos aangekomen was het tijd voor de battle. In groepjes moesten de meiden het bandje verstoppen. Dit was erg moeilijk omdat de meiden licht gaven in het donker.

Team geel had de battle gewonnen. Het was tijd om terug te gaan naar de tent waar de kookstaf lekker ontbijtkoek en een warm kopje thee voor ons had klaar gezet. Buikjes weer gevuld en tijd om de tandjes te gaan poetsen en de oogjes dicht te doen. Helaas dacht er een groepje meiden anders over en het bleef nog lang onrustig.

 

MAANDAG 18 JULI

Maandag ochtend de meiden komen hun bed weer uit iedereen ziet er moe uit na een avond ontsnappen. Behalve Indy die zoals elke avond keurig op tijd naar bed gegaan is.

Na dat we snel ontbeten hebben mogen ze hun bikini pakken die we gaan versieren met kralen. De ene na de andere mooie creatie komt tevoorschijn maar de bikini van Santana sprong er wel het meest uit. Een aantal meiden zijn maar aan hun schoenen begonnen omdat ze geen zin meer hadden in de bikini toch Jonne?

Na de bikini’s versieren was het tijd voor het meertje. Alle meiden stonden klaar voor vertrek en ook onze Freule Julia. Julia zag eruit alsof ze naar een poolparty in het gooi ging. Goed bezig hoor Juul, je weet nooit wie of wat je tegen komt in Nunspeet.

Het was bloed heet bij het meertje en iedereen moest zich goed insmeren. Natuurlijk luisterde de meiden heel erg goed naar ons. Als wij riepen dat ze zich in moesten smeren kregen we als antwoord: “Je moet me niet schreeuwen”.  De meiden kregen nog een lekker patatje en na zich zelf een beetje te hebben opgefrist gingen we richting het dorpje om wat lekkers voor hun zelf te kopen.
 

Het avond eten bestond uit hutspot met gehaktbal. De hutspot had een blauwe kleur omdat de kookstaf er kleurstof door heen had gedaan. Het zag er niet lekker uit maar de smaak was er niet minder door geworden.




Na het eten was het tijd voor het avond programma samen met de oudste jongens, Battle of the sexes.Hier krijgen de jongens en de meiden verschillende opdrachten zoals een spelling ronde die natuurlijk door de meiden werd gewonnen, Janne die het hooghouden net niet won van Nick de Graaf. Asley en Jaimy deden mee bij de meiden en Koen en Daan mochten het team van de jongens versterken. Welk team er gewonnen heeft? Dat hoeven we natuurlijk niet te vertellen, dat lijkt ons wel duidelijk.........

 

DINSDAG 19 JULI

Het was weer dinsdag ochtend en Indy is jarig. Na weer een drukke nacht waar Amara en Noa de Graaf de meeste leiding weer te snel af waren, was het weer tijd voor een lekker ontbijtje. Toen we bijna klaar waren met eten blijkt Franka nog te missen. Opeenskomt ze tussen de bomen door aanlopen, bleek ze in slaap te zijn gevallen tijdens het ontsnappen.

Na het eten snel de bikini’s aan en goed insmeren want het was tijd voor levend slagbal. Er was een baan uitgezet van stuukloop en op elke hoek stond een zwembadje. Als je het badje haalde was je veilig. Met een tuin slang werden de baan en de kinderen goed nat gehouden.Het was een strijd tussen de jongens en de meiden.

Het ging er hard aan toe, er werd gedoken om op tijd bij het badje te zijn. De mooiste actie was van Inez die door de benen van haar broer Ralph naar de finish gleed en een punt binnen haalden voor de meiden.Al met al een geslaagd ochtendje.

Na gezamenlijk wentelteefjes te hebben gegeten met de oudste jongens gingen we weer naar het meertje toe. De meeste meiden gingen nu niet in de zon zitten maar begonnen in de schaduw waar we rustig konden oefenen voor het dinsdag avond programma.

Dit jaar was het thema sprookjes. Iedere groep kreeg een sprookje en daar moesten we een modern verhaal van maken de oudste meiden kregen het sprookje Assepoester.

Er werd creatief meegedacht en voor iedereen was er wel een rol weg gelegd

Even kort samengevat:
Natuurlijk speelde ons prinsesje Julia Assepoester. Assepoester woonde in ons moderne sprookje  in de Bijlmer met haar boze stiefmoeder Femke en stief zussen Fleur Indy en Amara. Ze gingen naar een Fissa in het gooi waar ze Boudewijn-Roderick (gespeeld door Zoë) leerden kennen. Assepoester verloor haar slipper en na een lange zoektocht kwam hij Assepoester tegen in de mac donalds in de Bijlmer waar Jonne achter de ballie werkte. Ze leefden nog lang en gelukkig en kregen twee kinderen.

Eenmaal terug op het kampterrein hebben we ons sprookje nog even geoefend en zijn we richting het andere kamp terrein gegaan. Na alle sprookjes gezien te hebben maakten de jury bekend dat de vrijbuiters met hun sprookje Sneeuwwit gewonnen hadden.

Er waren een hoop nieuwe leiders mee dit jaar waaronder onze eigen Jaimy en Daan. Ook Jaimy en Daan moesten er aangeloven en kregen hun zogeheette ontgroening.

Rond 10 uur hebben we de verjaardag van Indy gevierd met taart, cadeautjes en liedjes. Met een kopje thee nog even bij het kampvuur gezeten en toen tandenpoetsen en naar bed.

 

WOENSDAG 20 JULI

Vandaag ging de wekker wat vroeger dan normaal, want de oudste meiden hebben een drukke dag voor de boeg. Om 09:00 uur gingen de eerste meiden de badkamer in om zich op te maken voor het woensdagmiddag-uitje. Daarover straks meer.

Nadat we met z'n allen lekker hadden ontbeten in de vroege ochtend zon was het tijd om een prachtige spiegel te maken. Dit aan de hand van onze grote voorbeeld Jill (een of andere knutsel chick van ZAPP waar Asley en Jaimy groot fan van zijn). Terwijl de dames lekker aan het kleien en knutselen waren, werd er hard gewerkt door Koen en Daan. Waarom vraagt U zich af? Nou, wij waren gips aan het draaien om de spiegels te maken. Na 5 emmers en 4 witte benen verder waren de spiegels versierd, gevuld en klaar om te kunnen drogen om later die week nog geschilderd te worden.

Toen iedereen er weer netjes uitzag en aangekleed was voor het woensdagmiddag-uitje konden we vertrekken. Verdeeld over 2 groepen gingen de meiden op pad. Na ongeveer 6 kilometer te hebben gefietst kwamen de eerste groepen erachter dat we via een pontje over moesten steken. Waar wij als Don Bosco zijnde geen rekening mee hadden gehouden. Maar gelukkig was onze redder in nood daar, Bob Schelling, en hij verzon een nieuwe route(in samenwerking met de fiets navigatie). Hoeveel kilometer extra dat was laten we maar even in het midden, maar het waren er erg veel!!! Om het nog beroerder te maken was het ook nog eens 31 graden. Maar met goede moed trapte de meiden hard door en werd bijna 2 uur later de bestemming alsnog bereikt.

Eenmaal aangekomen was alles vergeven en vergeten, want er stond een heuse Wipe-out baan op ons te wachten. Na een goede maaltijd was het dan eindelijk zover. Gewapend met zwemvesten en een grote lach op ons gezicht was het dan eindelijk tijd om plezier te maken voor een goed halfuur. Hier bleef het uiteindelijk niet bij, want er waren nog veel meer activiteiten doen, zoals: Footgolf, obstaclerun, kartbaan of gewoon insmeren en zonnen.
 

Na een heerlijke middag gingen we weer terug naar huis. Waar Koen en Daan dachten dat de meiden wel uitgeput zouden zijn was dit helaas niet het geval. Ze namen het heft in handen en wilden wel eens weten hoe het voelde om als leiding voorop te fietsen met windje tegen. Dat heeft niet heel lang geduurd, want na 15 minuten lagen ze alweer achterop en waren ze bijna verdwaald.

Eenmaal op het kampterrein aan gekomen had de kookstaf een heerlijke maaltijd voorbereid en aten we in de gezonde buitenlucht van Nunspeet! Normaal gesproken eten we altijd in een tent of bij de tent, dus je voelt de bui al hangen, dit gaat niet een normaal rondje avondeten worden. Alles verliep rustig en kalm en iedereen zat te genieten van de heerlijke pasta met salade. Toen kwam er nog een heerlijk milkshake aan, maar vraag ons niet hoe die gesmaakt heeft. Vraag dat maar aan de kleren die we aanhadden! Daar is die weer: het jaarlijkse voedselgevecht!
En wie heeft er gewonnen, de leiding of de kinderen? Laten we het maar op een gelijkspel houden. Al vond Robin het jammer dat Lucy al zijn eten van zijn bordje pikte toen hij even niet oplette!
 

Toen alles opgeruimd, afgewassen, weg-geharkt en weg-gepoetst was, was het tijd voor de altijd gezellige en spannende LOVE-NIGHT!! Dit jaar met een verrassende twist. Geen vooraf vastgestelde koppeltjes of duo's. Nee, alle namen werden door elkaar gehusseld en het was voor ons ook maar de vraag wie met wie de opdrachten uit moest voeren! Als er een koppel gevormd was mochten zij samen aan het rad draaien en was er keuze uit vier kleuren: geel, groen, blauw en rood. Oplopend van makkelijk tot moeilijk. Naarmate de avond vorderde werd het heter en heter in de tent.
Buiten waren Robin en Dyon bezig met het creëren van een love seat met kaarsen, snoepjes en knakworstjes. Dit was uiteraard voor het winnende koppel welke werd gekozen door een echte vakjury! Deze bestond uit datingexpert Asley en dokter love himself Koen. Samen hebben zij ruim 30 jaar ervaring op het gebied van liefde en dating. Na 20 koppels te hebben gehad waren er twee gelukkigen.
Jarno had iedereen maar vooral Noa de Graaf ontroerd met zijn prachtige serenade aan haar. Tot tranen geroerd liepen zij naar de love seat om daar te genieten van elkaar en van de knakworstjes natuurlijk. Dit kon helaas niet heel lang duren, want iedereen moest vroeg naar bed, want de donderdag stond alweer op ons te wachten!

Tandjes poetsen en haren in de knot en lekker slapen maar. Toen iedereen uitgepraat was over de love night, kon de leiding ook eindelijk naar bed toe. Tot morgen lieve oudste prinsesjes.

 

DONDERDAG 21 JULI

Rise en shine tortelduifjes. Er is een nieuwe dag aangebroken en de donderdag wel te verstaan! Donderdag?! JAAA, DONDERDAG ALWEER! Wauw wat gaat deze week snel. De meiden stonden zoals elke ochtend vrolijk op en danste gezellig mee met de spelbrekers. Na wederom een heerlijk ontbijt was het tijd om de inmiddels opgedroogde spiegels te schilderen. De meiden waren de creativiteit nog niet verloren en pareltjes van spiegels werden gemaakt.

Na het schilderen was het tijd voor een activiteit waar Koen en Daan al weken op zaten te wachten. Het was tijd voor FIST OF ZEN! Gebaseerd op een Japans tv programma waar 5 mensen in een bibliotheek zitten en er niet gepraat of gelachen mag worden. 1 van de 5 mensen moet een opdracht uitvoeren per ronde! Bij de Don Bosco versie doet de hele groep mee en doen iedere ronde 3 mensen een opdracht. Al gauw werd duidelijk dat Anouk vandaag geen geluk had in tegenstelling tot Sarah Rijper. Na ongeveer 15 rondjes vonden het wel genoeg en vond Asley het ook genoeg. Die kwam na ongeveer 6 uur terug van verstoppertje spelen. Zij was even snel terug gereden naar Amsterdam om wat zaakjes af te handelen en was net op tijd terug voor de high tea. Alsof ze het rook!
 

Na wat smerige milkshakes en sorbets was het tijd voor wat lekkers en iets wat beter bij ons past, want iedereen bij de oudste meiden, ook de leiding is toch we high class.
Waren ze dit niet voor kamp, dan zijn ze dat wel geworden door ons prinsesje Julia (die 3 beauty cases mee had vol make-up. Je zag er elke dag weer fantastisch uit Juul!). Jeroen, Menno en Twan hebben hun kwaliteiten eindelijk een keer gebruikt om ons te voorzien van een geweldig lekkere high tea. Van cupcakes tot bananencake en van bonbons naar zelfgemaakte sandwiches, het was top heren! Bedankt daarvoor!

Na wat vrije tijd voor de leiding gingen we met z'n allen naar het dorpje toe. Niet om te shoppen ook al zag Jaimy een superleuk jurkje in de etalage. Helaas, het is tijd voor crazy88. De kinderen kregen de telefoons van de leiding mee en moesten verschillende opdrachten doen, deze moesten ze filmen en daar kregen ze punten voor. De winnaars die er met kop en schouders boven uit staken waren: Janne, Lotte, Amara, Noa en Loes. Gefeliciteerd Dames! Uiteraard was er nog even wat vrije tijd om een ijsje of een snoepje te kopen en daarna gingen we terug naar het kampterrein.
 

Tijd voor het avondeten, tijd voor Aziatisch! Op het menu stond nasi met saté en kroepoek! Wederom heeft de kookstaf zich overtroffen. Toen iedereen uitgegeten was kwam er plotseling, vanuit het niets een battle op gang. De spelbrekers vs. De Oudste meiden. Een battle die zijn weerga niet kon, step up 4 was er niks bij. De spelbrekers danste op het nieuwe nummer van Justin Timberlake (can't stop the feeling). De ouste meiden lieten het kunsten zien op de cola song. Ook wel bekend van vorig jaar bij de spelbrekers. Onder toeziend oog van de leiding, kookstaf en kampleiding werd er hevig gedanst. Een winnaar is er niet uitgekomen, wel 2 rivaliserende groepen die doorgingen met schreeuwen van hun eigen liedje/motto. Dit ging overigens door tot zaterdag middag bij de brandweer.
 

Toen de rust een beetje teruggekeerd was op het terrein, was het tijd voor het avondprogramma: "zullen we een spelletje doen". Gebaseerd op de spelshow van Nick&Simon. 3x raden wie deze knappe en lekkere jongens speelden; Koen en Daan.

Er kwam van alles voorbij die avond: topografie, voetbalquiz, biersjoelen en uiteraard de spelbrekers met hun liedje. Wederom een geweldige avond.
Na een lange dag was het tijd om de tent op te ruimen en alles waar je ook maar op kon slapen naar buiten te brengen, want de oudste meiden & jongens hadden een fantastisch plan, buiten slapen! Wat op voorhand een leuk idee leek bleek later niet zo'n heel leuk idee. Waar het in Nederland overal droog was regende het hard en hadden we last van onweer. Jammer! Maar volgens de verhalen was het er niet minder gezellig door.

VRIJDAG 22 JULI

Het is vrijdag ochtend en de leiding is vroeg wakker. Het was wederom een wilde nacht, de kinderen waren opgebleven en buiten gaan slapen. Gaat het regen werd er de avond daarvoor nog gevraagd? Nee hoor jongens! Jullie kunnen lekker buiten gaan slapen. Nou Pietje P. wij vertrouwen je voor geen meter mee! De kinderen die in de spelbrekers tent lagen hadden hun zwaarste ochtend ooit. De spelbrekers leiding die altijd vroeg wakker zijn kwamen de eet tent in om de tafels te dekken. Marissa die al een goede schreeuw stem van zichzelf heeft deed er deze ochtend nog even een schepje boven op. dD meiden waren wel meteen wakker en strompelde naar hun eigen tent.

Na het ontbijt was het tijd voor het zwembad zodat iedereen weer schoon en fris was voor de disco.

De disco had dit jaar als thema ik hou van holland.
Er was natuurlijk muziek en er waren oud Hollandse spelletjes. Indy bleek een waar sjoel talent te zijn.
De meiden lieten de jongens weer hun beste dans moves zien maar die toonden geen interesse. Zij waren druk bezig met hun zelf of de tornado. Aan het eind werd de verjaardag van Zoë nog gevierd weer genoeg taart.
Daarna was het tanden poetsen en naar bed want morgen mogen we weer op de fiets met zijn alle!



ZATERDAG 23 JULI

De laatste dag van een nu al legendarisch kamp. De leiding van de oudsten sliepen voor één nachtje bij elkaar in de tent en Nina was ook van de partij voor de disco en de terugrit. We stonden al vroeg op want om half 6 ’s Ochtends ging de wekker van Robin af. Dit zodat hij zijn blonde lokken kon wassen. De rest van de leiding probeerde nog wat bij te slapen en om half acht was het dan echt tijd om uit bed te gaan. Spullen pakken en iedereen wakker maken. Ondertussen werd er ontbeten en werden de tassen ingeladen door Ed.
Om 09.00 uur was het dan eindelijk zover. De 1^e groep van de oudste meiden ging op pad om daarna gelijk fout te fietsen. Hoe kon dit nou alweer gebeuren? Weer stonden we te wachten bij een pontje wat niet ging. Frank zat met zijn handen in zijn spreekwoordelijke haar en stuurde iedereen terug naar de oude route om op die manier weer verder te gaan. Gelukkig was er al snel een pauze en iedereen was er nog bij.

 

Na een lekker windje in de rug kwamen we aan bij het Amsterdamse bos, ongeveer een uur te vroeg, maar dat geeft niet. We konden genieten van een lekker dance muziekje op de achtergrond van een festival wat op dat moment aan de gang was. Om 4 uur was het tijd om naar het welbekende tankstation te fietsen om daar vervolgens weer een half uur te wachten en bij te kletsen.

Eenmaal aangekomen bij de brandweer was het tijd om het rakkerslied te gaan oefenen. Maar hoe ging die ook alweer? Na 3x oefenen wisten we het weer en was het tijd om naar villa Don Bosco te gaan fietsen. Onder luid gejuich, geklap en een brok in onze kelen van de emoties kwamen we aan na ongeveer 110 kilometer aan. Iedereen was weer blij om elkaar te zien en was het tijd voor de bedankjes.

 

 

Wij willen jullie meiden bedanken voor de supergezellige week en de leuke herrineringen die we hier aan over hebben gehouden. We zien jullie snel weer, want er hoefde niemand afscheid te nemen van Don Bosco. Ook willen wij jullie nog even bedanken voor ons “kamplied”. We zijn een week verder en wij hebben nog steeds je moet me niet schreeuwen in ons hoofd zitten!
 

Dikke zoen en knuffel van Asley, Daan, Jaimy & Koen
JE MOET ONS NIET SCHREEUWEN!!.