Oudste meiden Kamp 2023

Zaterdag

Don Bosco kamp begint natuurlijk eigenlijk al voordat we met zijn allen op de fiets stappen. Zo ook dit jaar, vrijdagavond verzamelen we rond een uur of 1900 bij de grote Speetuin in Zwanenburg voor de traditionele kick-off. Vroeger, in de tijd dat er volgens mij nog geen stromend water was, deden we om het kamp te zegenen een kampmis. We zijn toch ontstaan als clubje van de kerk in de vorige eeuw maar gelukkig zijn we met de tijd mee gegaan en hebben we inmiddels dus een kick-off. Zo ook dit jaar, alle oudste meiden waren bijna aanwezig om nog een keer samen te komen voordat we op de fiets zouden stappen. Lotte stelde als verantwoordelijke voor de hele groep de leiding voor en lichte een puntje van het programma toe, stelde de ouders nog even gerust dat ze echt in goede handen waren en bood de gelegenheid om nog wat laatste vragen te stellen. Niet al te laat waren we klaar, niet onbelangrijk want de volgende dag moest iedereen weer vroeg uit de veren.

Bij Don Bosco werd ondertussen de laatste hand gelegd aan alle spullen welke mee moesten, de vrachtwagens werden geladen en ook daar was iedereen redelijk bijtijds klaar voor de volgende dag…

Zaterdagochtend om 07:00 stond de wekker, nog even snel een laatste goede douche, fietsbroekje aan, outfit klaarleggen, broodjes smeren, zonnebrandje op, bandjes oppompen, oplader in de tas, boks vastknopen en op de fiets naar de speeltuin. Stipt om half 10 de tassen in de bak en klaar voor wat nog komen ging.

Tijdens de kick-off hadden we het nog even uitgebreid over het weer gehad, het beloofde een mooie fietstocht te worden qua weer. Sterker nog, buienradar gaf zelfs op de ochtend zelf nog super weer aan. Met grote verbazing zagen we dus de zwarte wolken steeds meer onze kant op komen. Al voordat we de fiets opstapten brak het los, er leek wel meer regen uit de lucht te komen in een half uur dan wat het verder in de hele maand juli had geregend. Echt ongelofelijk, en toen moesten we nog beginnen. Maargoed, oudste meiden blijven oudste meiden dus poncho aan en gaan.

Onderweg hadden we ook te maken met een aantal grote buien, by far de zwaarste wisten we echter zo goed te timen dat we precies onder een viaduct stonden. 10 minuten later was de storm voorbij en stapte we weer droog op😊. Na verder een heerlijke rit kwamen we rond 18:00 aan op het kampterrein, geen (uit)vallers dus met recht een super ronde! Hoe kan het ook anders met zulke toppers.

Aangekomen op het kampterrein eerst even een lekker happie eten. Dit keer met de oudste jongens samen, waar we dit kamp veel samen met zouden gaan doen. Vanwege de kleinere groepen hadden we als leiding namelijk bedacht om voor de meeste programma’s een gezamenlijk iets te doen.

Na het avondeten de tassen uitpakken in de tenten, luchtbedden oppompen en de slaapzakken uitrollen geblazen. Binnen no-time was iedereen gereed en konden we ons klaar gaan maken voor het eerste programma.

We hebben, weer samen met de oudste jongens, kennismakingsrondes gedaan zodat we elkaar allemaal wat beter zouden leren kennen. Ditmaal bij het overdekte kampvuur omdat we nog steeds wat last hadden van het weer.

Rond een uur of 23:00 was het voor vandaag wel welletjes, tijd om het bedje op te zoeken! Vanwege de regen daadwerkelijk een lekkere nacht gemaakt zonder al teveel nachbraken, blijft toch een van de lekkerste dingen: regendruppels die je langzaam in slaap zingen terwijl je veilig in je slaapzak ligt😊

 

Zondag

De oudste meiden begonnen de zondag ochtend met het spel ranking the child. Kayla spande de kroon deze morgen. Op de vraag van welk kind wordt later het succesvolst antwoordden zei “mijn kind want ik ben slim en rijk”.  In de pauze van ranking the child gingen de meiden zelf een tuitfles versieren. Eenieder deed dit op zijn eigen manier. Julia zette de naam van haar toekomstige vriend op de fles. Waar Nienke de namen van de leiding op de fles zetten. Toen was het tijd voor de lunch. De lunch moest uit het vuistje want de meiden gaan naar het zwembad. Wij waren in het zwembad van Harderwijk. Dat was van korte duur, het zwembad viel tegen dus we verplaatste ons redelijk snel naar mooie stadje van Harderwijk. Waar de meiden wat tijd voor zichzelf hadden en nog wat lekkers konden kopen bij de supermarkt. 

Het avondmaal stond vervolgens op de planning. We aten heerlijke slavink met broccoli. Na het avondeten stond er een kroegentocht. De echte kroegtijgers konden zich hier onderscheiden met verschillende kroeg spelletjes zoals limonadepong, Bussen, mexen en natuurlijk darten. Na een aantal 180’s was het dan uiteindelijk tijd om te slapen.

 

Maandag

De ochtend begon vroeg, het wekkertje ging al om 07:00. Deze dag stond in het teken van survival.

Binnen 1 minuut moesten de meiden voor de tent staan. Lukte dit niet, dan was het motto van de week ‘niet goed is opnieuw’. 

Helaas lukte dat onze meiden niet, Kayla stond namelijk nog in de deuropening toen de minuut voorbij was. Gelukkig waren de meiden de tweede keer vele malen sneller dan de eerste keer. De volgende opdracht was om binnen drie minuten in je survival kleding (die de meiden moesten meenemen) buiten de tent te staan. Ze wisten wat er op het spel stond, want niet goed is opnieuw.

Binnen de tijd waren alle meiden er klaar voor. Onze marinier Mees had voor de ochtend een work out gepland waarvoor doorzettingsvermogen en discipline nodig was. In drie groepen gemengd met de oudste jongens moesten er drie balken in looppas boven het hoofd worden gedragen. Een kleine run tot buiten het kampterrein leek onze Mees een prima plek om deel twee van de work out te starten. Verschillende oefeningen als opdrukken, boomstam drukken, sit-ups, shoulder press en squat moesten met z’n alle op één tempo worden uitgevoerd. Met de balk natuurlijk😉. Tijdens de run terug naar het kampterrein moest om de beurt iemand anders aan de balk hangen die werd gedragen door de andere teamgenoten. 

Eenmaal aangekomen op het kampterrein waren we nog niet klaar. Iedereen moest in voorligsteun en opeens was alles ieder voor zich. Zodra Mees “GO” riep was het de bedoeling zo snel mogelijk op te staan en een rondje om de boom te rennen die zo’n 50 meter verderop stond. Als je als eerste terug was mocht je rusten. Nadat de gezichten van de meiden er nog moeier uit zagen dan vanmorgen, was het tijd om het wat rustiger aan te doen. Tijdens een geweldige workshop van Jarno hebben de meiden een pijl en boog gemaakt van pvc-buis, die natuurlijk ook echt werkt ;). Na de knutsel was het tijd voor wat belangrijke theorie die later nog wel eens van pas kon komen. Er werd verteld hoe je met een kompas om gaat en hoeveel stellen je nodig hebt om 100M te lopen.

De middag stond in het teken van overleven. Leider Mees had vanaf zijn werk verschillende zakjes eten meegenomen die we hebben opgewarmd in een pannetje water. Verschillende maaltijden zoals; chili con carne, spinazie met balletjes & pasta werden gegeten. Tegen alle verwachtingen in hebben de meiden en de leiding ontzettend lekker gesmikkeld.

 

Na de lunch was het tijd om met het zware geschut bezig te beginnen. Met luchtbuksen werden ballonnen kapot geknald en het is Mirthe zelfs gelukt om in de roos te schieten. 

In het thema van overleven moesten de oudste meiden & oudste jongens een onderkomen bouwen in het bos. Nadat alle tenten gebouwd waren met grote takken en zeilen was het tijd om de bedden uit de slaaptent te halen en in de ‘nieuwe’ tent te plaatsen. Natuurlijk hoefde de kinderen hier niet echt in te slapen, maar dat wisten ze nog niet :)

 

Ook vanavond stond er weer een heerlijke maaltijd van de kookstaf, ditmaal zomerse stamppot met een gehaktbal. Tijdens het toetje kwam de fles slagroom niet alleen in de bakjes met vla, maar ook op de gezichten van een aantal van de kinderen.

In de avond was het tijd voor de dropping. In 4 groepen werden de oudste verdeeld met op iedere groep 1 leiding. De groep van Louis vertrok al eerste. Geblinddoekt werden zij in de achterbak gezet en door de kampleiding naar een locatie verderop gebracht. Hier hing een kaartje met daarop de aanwijzing welke richting op te lopen en hoeveel meter er geteld moest worden (denkend aan de theorie van de middag). Na het volgen van deze instructie van de rest van de route. De groep van Louis raakte na een tijd van de route. Zij liepen door een landgoed van een vreemde en hebben de route parallel aan de weg gevolgd om uiteindelijk as eerste terug op het kampterrein te komen. De tweede groep die mocht vertrekken was de groep van Lotte. Ook zij werden geblinddoekt naar de locatie gebracht. Na het vinden van de aanwijzing om de rest van de route te volgen werden zij al snel gesnapt door de spotters die in het bos en kregen 5 minuten tijdstraf. Na een barre en spannende tocht lukte het hun om om 01:15 te arriveren op het kampterrein. Tot slot gingen de groepen van Julia en Judith onder dezelfde omstandigheden richting het bos. Zij hadden het echter wat lastiger, de route was langer en ingewikkelder dan ze dachten. Zij hebben het helaas niet gehaald en zijn door de kampleiding verlost vanuit het bos.

Na de dropping was het tijd om de ogen te sluiten, het was een intensieve maar zeker leuke dag!

 

Dinsdag

Dinsdag ochtend besloten we de wekker wat later te zetten en jullie lekker te laten uitslapen. De dropping van maandagnacht was namelijk wat uitgelopen en jullie konden de extra uurtjes slaap goed gebruiken na de pittige survival dag. 

Rond 9:00 uur kwam iedereen zijn tent uitgekropen en begonnen we de dag door het eten op te halen bij de kookstaf. Tijdens het tillen van de ontbijtkist voelde jullie je spieren wel. Zelfs de leiding klaagde over spierpijn in de armen. 

 

Na het ontbijt zijn we samen met de oudste jongens en de baby’s (de poppen waar jullie nog steeds de verantwoording voor hebben) gaan oefenen aan ons optreden tijdens de DIAP. We hadden gekozen voor het nummer Etiquette van Ernst & Bobbie. In dit nummer wordt verteld hoe je goed voor de dag komt. Nu hadden wij er een leuke draai aangegeven door het stukje voor het nummer begint, een date te laten zijn. De date mislukt door de manieren van de man, dit was Casper van de oudste jongens. De vrouw werd gespeeld door Mirthe en ze zou tijdens de date boos weglopen. Voor soundeffects had Luwe van de oudste jongens een mega harde boer gelaten en opgenomen. Deze boer konden we afspelen over de speaker. Het oefenen van het nummer ging super goed. Zo goed dat Nienke er nog een choreografie bij had verzonnen. Iedereen deed dit dansje goed mee. Nadat we ongeveer 35x hadden geoefend, zat de choreografie er goed in en konden we lekker het dorpje ingaan voor wat ontspanning. Natuurlijk gingen ook alle baby’s mee op de fiets. Niet iedereen nam zijn baby even veilig mee op de fiets. Zo zag de leiding dat een baby aan de arm werd vastgehouden tijdens het fietsen…. Dat kan natuurlijk nooit de bedoeling zijn. En niet te vergeten, in het dorp moeten natuurlijk ook wat snacks gekocht worden in de supermarkt. Het verbaast ons nog steeds dat er geen baby’s zijn achter gebleven in de supermarkt.

 

Terug op het kampterrein maakte iedereen zich klaar voor de DIAP. Dat betekent allemaal roze, rood of wit aan. Het thema van de DIAP was LOVE. Met iedereen van Don Bosco hebben we lekker gebarbecued aan een lange tafel. Er waren hamburgers, kipsaté, maïskolven en nog veel meer lekkers. Na het eten begonnen de optredens. Wij waren als laatste aan de beurt. Dit betekende dat we als oudste wel even een indruk moesten achterlaten. De leiding had voor tijdens het nummer nog wat spullen geregeld, zoals soep van ‘s middags, restanten koffie, meel, brood, water, suiker en eieren. Dit zou worden gebruikt tijdens het optreden. Als er wordt gezongen: koffie schenk je in een boog, wordt de koffie over de persoon naast je gegooid. Zo kreeg Isabella koude koffie over zich heen, at Jolina soep met een vork eten en Kayla probeerde een heel een sneetje brood met een vork in haar mond te stoppen. Vervolgens werden de overige spullen omhoog en richting het publiek gegooid. De eieren speciaal voor de jury bedoeld, helaas hebben de oudste jongens niet zo’n goed richtingsgevoel en vlogen de eieren hoog over de jury heen. Ondanks dat jullie eieren op ze wilde gooien, vond de jury het optreden heel goed. Zo wisten alle andere kids van Don Bosco hoe ze zich wel moesten gedragen tijdens een toekomstige date! 

 

In het avondprogramma stond het spel Fist of Sens. Als je het verkeerde balletje uit de zak pakt moet je een eetproef doen. Zo waren er best lekkere eetproeven zoals een lepel pindakaas in je mond en vervolgens zingen. Helaas werd er ook door een aantal een banaan met knoflooksaus gegeten. Julia en Mirthe hadden sardientjes gegeten, beide vonden het niet vies.  De leiding daarentegen, moesten er niet aan denken! Julia heeft ook nog een hap uit een rauwe ui genomen. Er waren nog veel meer eetproeven zoals: augurken eten, knakworsten sap drinken, babyvoeding eten, tandenpoetsen met wasabi, enz. Als hoogte punt had de leiding nog een blik Surströmming, dit is ook wel bekent van social media, bijna iedereen in die filmpjes moet tijdens het eten overgeven. Helaas of gelukkig voor jullie, kwamen we erachter tijdens het openen dat het blik niet goed meer was en hoefde niemand het op te eten. 

 

Na zo’n drukke avond, dacht de leiding dat iedereen wel snel inslaap zou vallen. Niets was minder waar. Tijdens een controle bleek dat Nienke niet meer in haar bed lag. Ook ontbraken er enkele oudste jongens. Al snel had de leiding door dat dit een ontsnapping was. Na enkele achtervolgingen door het bos was iedereen in de grote eettent gezet en werd er straf uitgedeeld. Ze moesten elkaars haren in masseren met ketchup en konden daarna lekker hun tent in om te gaan slapen. Hierna bleef het rustig op het terrein van de oudste meiden en sliep iedereen door.

 

 

Woensdag

Woensdag na het ontbijt zijn de oudste meiden en jongens de kookstaf gaan helpen met het voorbereiden van de lunch. Op het menu stonden wentelteefjes en fruitsalade. Iedereen was gelijk enthousiast om te helpen. Na enige uitleg en een taakverdeling ging iedereen aan de slag. Onder toeziend oog van chef-kok Jeroen zijn ernaar verluid wel 263 wentelteefjes gebakken. De kookstaf vond het wel fijn al die extra handen die kwamen helpen. Omdat jullie aan het werk waren moesten de baby’s natuurlijk ergens opgevangen worden. Helaas hadden jullie geen goede oppas geregeld en waren jullie baby’s spoorloos verdwenen. Hoe heeft dit nou weer kunnen gebeuren…?

 

Er was weinig tijd om over de baby’s in te zitten, later zouden jullie gaan zoeken. De WOEMID stond namelijk op de planning en jullie moesten teams vormen met de oudste jongens en spelbrekers, om vervolgens in teams te strijden tegen elkaar. Er waren verschillende spellen klaargezet over het hele terrein, zoals twee stormbanen, levend zeeslag, een escape room, water slagbal en blind volleybal. De hele middag is er tegen elkaar gestreden en heeft de leiding ontzettend genoten van jullie inzet. Er kon natuurlijk maar één winnaar zijn en dat was het team van Mirthe. 

 

Na de WOEMID was er even vrije tijd en kon iedereen zich even lekker douche. Nienke rende als eerste richting het douche gebouw en riep: “Nu kan ik eindelijk die ketchup uit mijn haar wassen!”. Hier moest de leiding ontzettend om lachen, maar begrepen haar maar al te goed. 

Intussen hadden een paar speurneuzen de baby’s gevonden. Ze hingen in de boom vlak bij de kookstaf. Jullie wisten niet hoe jullie de baby’s naar beneden konden krijgen. Nadat de leiding met een lange lader aan kwam gelopen durfde Isabella omhoog te klimmen om de baby’s los te knippen uit de boom. Mirthe, Kayla en Jolina stonden er om de baby’s op te vangen. Dit ging niet zonder slag of stoot, want de baby’s vielen eerst nog op de grond. Gelukkig hebben de baby’s er slechts een paar kleine schrammetjes aan overgehouden en waren ze blij weer bij hun moeders te zijn.

 

Voor het avondprogramma was er een quiz voorbereid. Er waren 3 teams: de oudste meiden, de oudste jongens en de leiding. Er waren verschillende vragenrondes over algemene kennis. Eén iemand uit het team functioneert als bel en die maakt geluid als er op het hoofd wordt geslagen.  Isabella was de bel, maar helaas was deze bel niet luid genoeg en werd daarom overgenomen door Julia. Isabella was namelijk haar stem kwijt, al sinds de tweede dag!  Tijdens de vragenronde over muziek kwam de muziek kennis van Jolina ontzettend goed van pas. Daardoor hadden jullie zeker veel punten gescoord. Terwijl wij met de quiz bezig waren werden we onderbroken door de kids van de Vrijbuiters die samen met de kampleiding ontsnapt waren. Alle kids van de Vrijbuiters kropen onder onze tafels en banken, zo leek het alsof ze er “niet” waren. Toen de leiding van de Vrijbuiters langs kwam, waren wij druk in onze muziek ronde en werd er gedanst op het kindernummer: TJOE TJOE WA. De Vrijbuiters vonden het maar al te spannend en gelukkig ging hun leiding snel door met zoeken. De Vrijbuiters vervolgende hun ontsnappingspoging en wij konden door met de quiz. Helaas werd de quiz nipt gewonnen door de oudste jongens. 

 

Na de quiz was het tijd om naar bed te gaan. Alle meiden bleven in de tent en de leiding had een rustige avond bij het kampvuur.

 

Donderdag

Goedemorgen lieve oudste meiden! Het is ondertussen alweer donderdag en dat betekent dat dit de laatste volle dag met programma’s is. Na lekker uit te kunnen slapen vond de leiding dat het wel tijd was om even helemaal tot rust te komen tijdens het yoga halfuurtje georganiseerd door Louis en Lotte. In twee/drie- of viertallen werden verschillende creaties neergezet. Hoewel de vliegtuig oefening bij Julia en Kayla heel goed gingen, ging deze bij Isabella en Jolina iets minder soepel. Aan het einde was het alleen nog tijd om de ultieme oudste meiden toren te bouwen. Met de leiding onderop natuurlijk 😉

 

donderdag middag betekend high tea middag op Don Bosco kamp. De kookstaf had heerlijke hapjes voorbereid. Onder andere de mini saucijzenbroodjes en ragout vielen erg in de smaak, al hoewel de cakejes en sandwiches er ook zeker in gingen.

 

Na het eten was het tijd voor wat creatiefs. In 6 groepen werden de kinderen op pad gestuurd met de opdracht om drie foto’s te maken; een close up, een landschap en een eigen ingeving. Na het kiezen van de beste foto’s werden de kwasten aan de handen van onze schilders geplakt, want anders wordt het wel heel makkelijk 😂. Er kan niet anders gezegd worden dan dat er geweldige kunstwerken voorbij zijn gekomen. De groep van Louis had een lege bugelchips zak gevonden die midden in de natuur lag, hiermee wilde zij het afval in de natuur probleem schetsen. De groep van mees had een supermooie paddenstoel gevonden en de groep van Jarno koos voor de kampvuurkuil.

 

Het middagprogramma was dit jaar erg speciaal. Met dank aan onze sponsor Daan Noordermeer van Osdorper de Scheldestraat in Amsterdam konden de oudste een middag klimmen het klimpark van Harderwijk. Na een belangrijke uitleg over de veiligheid en oefenen was het tijd om zelf te ontdekken. Ondanks de regen zijn er weinig mensen gevallen. Alle waaghalzen zijn van de zwarte route (moeilijkste) route geweest. Met aan het einde een dubbele tokkel baan waar je samen vanaf kon. Helaas haalde niet iedereen de overkant, zo ook Lotte niet. Zij moest met de hulp van Mano en Sven naar de kant worden getrokken om uiteindelijk weer met twee benen op de grond te komen.

 

Na deze geweldige sportieve middag was het tijd voor een stevige maaltijd. De tafel werd gedekt en voor vanavond stond Nasi op het menu. Na het smikkelen was het voor iedereen tijd om zichzelf nog mooier te maken. Donderdag avond is bij de oudste namelijk ‘Date-night’. 

 

Tijdens de date night was het dit jaar aan de mannen om zichzelf te presenteren aan de vrouwen. Door middel van een liedje bij binnenkomst en een aantal feiten over hemzelf mochten de meiden kiezen voor groen (voor deze man ga ik) of rood (deze man laat ik gaan). Nadat alle danskunsten uit de kast waren gehaald was het de beurt aan de koppels om tijdens de quiz zo veel mogelijk punten te halen. 

Als laatste stond nog een lichtjes tour door het bos op de koppels te wachten. In tweetallen moesten de koppels de lichtjes volgen om uiteindelijk zo bij de kampvuurkuil uit te komen waar de uitslag van de quiz bekend werd gemaakt onder het genot van een nog lekker kopje thee. De uiteindelijke winnaars van de date night en dis verkozen voor beste koppel waren dit jaar Julia en Lucas.

 

 

Na het tandenpoetsen was het tijd voor de meiden om heerlijk te slapen. Morgen stond een lange dag voor de boeg! Slaaplekker lieve meiden

Vrijdag

De laatste normale kamp dag voor de fiets rit terug. In de ochtend gingen wij het kampterrein al opruimen. Daarna hebben wij geluncht en zijn we vertrokken naar het zwembad. We gingen naar het bosbad in Putten. Dit zwembad had meerdere glijbanen en een wildwaterbaan. De meiden wisten zich hier prima te vermaken. Als lunch hadden we een lekker patatje gegeten daarna konden de meiden weer hun gang gaan in het zwembad. Rond 4 uur vertrokken we naar het centrum van Harderwijk zodat de meiden nog wat konden inslaan voor de fietsrit. Toen dit alles gelukt was, was het tijd voor het laatste avondmaal. Vanavond aten we pannenkoeken dat is al jaren een traditie en ook dit jaar zat weer iedereen daar lekker van te smullen. Na de pannenkoeken kon iedereen zich klaar maken. De meiden gingen helemaal in de stijgers om er voor de laatste keer tip en top uit te zien voor misschien die leuke oudste jongen, want de disco stond klaar om te beginnen. Het thema van de disco was zilver en glitter en dit leidde om geweldige outfits. Waar Jolina met haar glitterjurk wel een echt de troon spande. 

Deze disco draaide niet alleen om de outfits of je dansmoves, maar ook om je zangkunsten. Er stond namelijk een karaoke set voor ons klaar. Ik moet toegeven dat de jonge spelbrekers zich wel helemaal lieten gaan met hun zangkunsten wist Isa de hoge noten ook te raken. Een nieuw karaoke talent was born. We eindigde de disco met ze alle met wat gezamenlijke nummers zoals oceaan en daarmee sloten we de laatste kamp dag af. Lekker naar bed om uitgerust klaar te zijn voor de fietsrit.

 

Zaterdag

Na een heerlijke kampweek zit eigenlijk niemand op de zaterdag te wachten. Niet omdat er weer 100 km gefietst moet worden, dat redden we wel allemaal, niet omdat de wekker alweer om 07:00 gaat maar omdat het er na deze dag echt opzit voor dit jaar.

Gisteren zijn we voordat we naar het zwembad trokken al verhuisd naar het barak waar we vandaag wakker werden. De laatste glitters dwarrelde nog in de rondte van de disco toen we begonnen met de laatste inpakronde. Het barak was ook nog niet echt klaar om zo achtergelaten te worden dus na het opruimen van onze eigen spullen knalde we nog met zijn allen door het barak heen om de WC’s badkamer, andere kamers en keuken netjes achter te laten. Na een kort ontbijt stonden we rond 0900 klaar om op de fiets te stappen. Dit keer in wat oud ogende kleding , niet zo gek aangezien iedereen verkleed was als zijn jongere zelf met bijpassende foto!

De fietstocht naar huis lijkt altijd wel voorbij te vliegen. Waarschijnlijk omdat we iets vermoeider zijn waardoor alles wat meer langs ons heen beweegt maar het is altijd voorbij voordat je er erg in hebt. Zo ook dit jaar, van pauze naar pauze op de fiets lijken wel split-seconds, de muziek staat hard, er wordt veel gelachen en gepraat en voor je het weet staan we bij de volgende pauze alweer een koffie te drinken of een broodje te smeren.

Na de eerste paar km hadden we een klein valpartijtje maar gelukkig konden we allemaal door, verder zijn we er zonder kleerscheuren vanaf gekomen dit jaar😊. De wind tegen viel op zijn tijd wel wat tegen maar al met al was het goed te doen. Complimenten aan alle oudste meiden die het wederom gepresteerd hebben zonder uitvallers heen en weer te fietsen!

Vanaf de BP fietsen we in kleine groepjes naar de brandweer waar we in een sliert terugfietsen naar Don Bosco. Daar stonden al onze geliefdes ons weer op te vangen en na een daverend applaus maakte we ons op voor de laatste keer luisteren voordat we weer naar ons eigen bedje konden. De kampleiding nam ons nog 1x door de kampweer heen, bedankte alle leiding en vrijwilligers en eindigde zo weer een zeer geslaagde kampweer!

Lieve oudste meiden, ondanks dat het misschien wel een wat kleiner groepje was dan dat we gewend zijn hebben wij enorm genoten! Bedankt daarvoor en hopelijk zien we jullie volgend jaar weer terug!

 

Liefs,

 

Louis, Judith, Sven en Lotte!