Oudste meiden 2017
16-08-2017We hebben het beste voor het laatste bewaard: het kampverslag van de oudste meiden!
Zaterdag 22 juli 2017
Zaterdagochtend 09:15 de eerste oudste meiden en hun leiding druppelen het piet en pieterplein van Don Bosco op. Het thema tijdens de fietstocht is ‘’snapchat filters’’ oftewel alles kan, maar hoe fouter hoe beter! We hebben mooie filters voorbij zien komen van travestiet Jeroen tot face swap vriendinnengroepen. Helemaal in de stemming klaar om te gaan fietsen. Om 10:15 vertrok de eerste groep oudste meiden. Het kamp is officieel begonnen. Nog voor we Halfweg uitwaren zijn de nodige verkleedattributen al gesneuveld, maar wij zijn niet te stoppen. Met nog een kleine 100 km voor de boeg gingen we al fluitend en joelend het dorp uit. Gelukkig was het weer ons goed gestemd en konden we in een rap tempo door fietsen tot de eerste stop. Daar hoorde we toch de eerste klachten. Zere billen, vermoeide benen, haren in de war en make-up uitgelopen, maar nog steeds zijn wij niet te stoppen. Na een paar uur afzien, buffelen en doorzetten krijgen we het laatste half uur nog een ‘’bemoedigend’’ buitje op ons hoofd, maar niet houdt ons nog tegen. Het einde van de fietsroute is in zicht. Uiteindelijk weet iedereen op karakter aan het einde van de middag het kampterrein in Harderwijk te bereiken. De omgeving wordt meteen verkend en de meiden gaan snel opzoek naar hun tassen en de beste plek in de tent. Je kunt je voorstellen dat het best een chaos wordt als je bijna 30 vrouwen vraagt hun bed en spullen ready te maken, maar deze top groep heeft dit toch vrijsnel gefixed. Dat betekende dat we snel aan tafel konden om te genieten van een heerlijke pasta maaltijd die de kookstaf voor ons had klaargemaakt om alle weggefietste energie weer een beetje aan te vullen. Na het eten wordt er gelijk gestart met het corveespel. De groep werd verdeeld in kleine teams en door middel van het spel ‘’Plinko” werden de corvee taken per dag verdeeld. Na het verrichten van de huishoudelijke plichten was het tijd om samen met de oudste jongens het bos in te gaan voor een kennismakingsspel. De klassieke kennismakingspellen kwamen weer te voorschijn, maar voor mij persoonlijk was het levende doolhof echt een hoogtepuntje deze kampweek. De laatste activiteit op deze eerste kampdag was de grote veiling. Iedereen kreeg 100 euro en kon bieden op prachtige objecten en vrijstellingen. Iemand die de hele dag je tas draagt, je corvee overneemt, je straf incasseert als je gepakt wordt bij ontsnappen of een ontbijt op bed voor 2 personen. Dit is nog maar een kleine greep uit de vele mooie geveilde objecten. Met mooie aankopen gingen de oudste meiden naar bed, maar geslapen werd er niet die eerste nacht!
Zondag 23 juli 2017
We worden wakker door het irritante geluid van 3 verschillende wekkers, de klok zegt ons dat het half acht is, tijd om op te staan. Het is koud in de tent, ‘s nachts heeft het behoorlijk geregend. We hielden ons hart vast, de tent die we speciaal extra gehuurd hebben zodat alle oudste meiden bij elkaar konden slapen bleek gister avond zo lek als een mandje. De opbouwploeg was druk in de weer geweest met wat Duck-tape en heeft er het beste van gemaakt. Het viel gelukkig mee! Op hier en daar wat nattigheid in de tent is iedereen, een belangrijker nog zijn alle spullen droog gebleven. De leiderstent daarentegen, hield het een stukje minder goed vol, de regen had het op Ilona voorzien, twee van de 5 tassen die ze met zich mee had gesleept waren drijfnat. Niet zo’n heel lekker begin van het kamp.
Het opstaan gaat allemaal vrij snel, het is ten slotte pas de eerste ochtend dus iedereen zit vol energie. Dat stukje fietsen van gisteren, dat hakt er toch wel in, zowel bil en been spieren hebben het behoorlijk te verduren gehad. Gelukkig mogen we de hele week op die heerlijke houten bierbanken zitten, dat maakt een hoop goed.
De corvee groepjes gaan aan de slag, de tafel wordt gedekt, brood beleg en een lekker warm kopje thee wordt gehaald, natuurlijk nog even bikken en we kunnen gaan beginnen. Een Don Bosco ontbijt van oudsher, oud brood, veel hagelslag, pinda kaas en jam. Ook aan kaas en worst is gedacht maar zelfs de leiding die normaal nooit zoet op brood eet gaat deze week lekker voor de pindakaas met hagelslag.
Het ochtend programma bestaat uit een knutsel. Daar hebben die meiden natuurlijk echt geen zin in. Maar wacht even, de knutsel blijkt toch best wel gaaf. Alle meiden hebben oude potjes nagellak meegenomen, van fluorescerend groen, glitters tot gewoon degelijk rood, alles is er. De leiding heeft gezorgd voor witte thee mokken die de meiden met nagellak kunnen beschilderen. Hiervoor is echter een speciale techniek bedacht. Men neme een teiltje water en daar druppelt men de verschillende gewenste kleuren nagellak in. De lak blijft drijven op het water en vormt allerlei mooie motieven. Nu is het de kunst om de witte mok zo voorzichtig mogelijk door de nagellak te duwen die op het wateroppervlak drijft, de lak hecht zich aan de mok en zie het geweldige resultaat.
Er is nog iets bijzonders vandaag, Zoë is jarig. Dat moet natuurlijk gevierd worden. De leiding heeft gezorgd voor heerlijke taart en de meiden hebben ‘s morgens vroeg aal de tent versierd. We zingen lang zal ze leven, smullen van de heerlijk taart en drinken thee uit eigen mok.
Tijd voor de lunch, de oudste jongen lunchen met ons mee. De kookstaf verwend ons met knakworstjes uit het vuistje. Dat is dringen geblazen natuurlijk, maar er is meer dan genoeg. We moeten opschieten, de tent moet nog opgeruimd en we willen naar het zwembad. Op het moment van vertrek blijkt het zwembad nog maar kort open te zijn, shit we waren te langzaam. Snel wordt er even heen en weer gebeld en er wordt een ander zwembad gevonden iets verderop, Bosbad Putten, daar gaan we naartoe . Onderweg naar het zwembad krijgen we de meest heftige hoosbui op ons dak die men zich maar kan voorstellen maar dat mag de pret niet drukken, nat worden we toch wel.
Ook na het zwemmen moeten we een beetje haasten, we moeten op tijd eten want ook op het avondprogramma staat een uitje. De kookstaf maakt ons blij met heerlijke gehaktballen, spinazie, aardappels en een lekker toetje, alle maagjes zijn weer gevuld. Door de corvee groepen wordt er weer “snel” opgeruimd zodat iedereen nog even een leuk pakkie aan kan doen, vanavond gaan we uit.
De locatie van het uitje ligt op 5 minuten fietsen van het kamp terrein, link ,rechts, links we slingeren half Harderwijk door. Jeroen presteert het om tijdens dit korte stukje zijn band lek te rijden. Gelukkig zijn we er bijna en heeft de kampleiding tijd om een andere fiets te brengen. Zodra we binnen zijn barst de regen weer los, we hebben geluk.
We hebben de kinderen meegenomen naar een “Escape Room” en wel een hele gave. Per groepje worden we opgesloten in een thema kamer, iedere kamer met een mysterieus verhaal. De deur gaat achter ons op slot waarna we een uur de tijd krijgen om door middel van raadsels, aanwijzingen, spellen, en geheime luikjes de sleutel van de duur te vinden. Wat was deze escape room geweldig in elkaar gezet. Allemaal vonden we net niet binnen de tijd de sleutel maar wat hebben we een plezier gehad. Gelukkig werden we toch door de begeleiding uit de kamers gelaten en konden we droog naar huis fietsen.
Maandag 24 juli 2017
Goedemorgen Harderwijk! Op wederom een ietwat regenachtige ochtend gaat de wekker bij de leiding in tent weer rond de klok van half 8. Afgelopen nacht was een van de eerste nachten dat de leiding op jacht kon naar oudste meiden die de tent hadden verlaten. In het ‘pussy paradise’ zoals we dat de hele kampweek genoemd hebben zijn de meeste dames aangetroffen en deze kregen uiteraard een passende straf. Met de knoflook nog in de haren en de gezichtjes nog mooi opgemaakt met rode saus van de avond daarvoor kwamen de dames een voor een de tent uitlopen, de eerste sporen van slaaptekort begonnen inmiddels alweer zichtbaar te worden!
De tafelploeg dekte de tafels keurig af waarna we snel even hebben ontbeten, na de afwas, wc schoonmaak, propjesraap en tandenpoetsronde was het tijd om te verzamelen voor het ochtendprogramma. Geheel in het teken van de programma’s zoals we deze bij de oudste groepen wel vaker doen was het deze ochtend tijd voor een ware ‘beerpong estafette’. De groep werd in tweeën verdeeld waarna de verschillende spellen werden uitgelegd. Bij Sven en Mascha stond het klassieke zeeslag in een nieuw jasje op jullie te wachten. Er stonden twee zwembadjes klaar met ieder een aantal plankjes met daarop een beker drijvend in het water. De groep werd wederom in twee verdeeld waarna de teams tegen elkaar gingen beerpongen met een pingpongbal. Wanneer er bij de verdedigende partij raak werd gegooid mocht er een beker water over dat team heen gegooid worden! Helaas zat het weer niet helemaal mee en besloten de dames nadat het begon te regenen dat ze dit spel net zo goed in de droge tent konden spelen. Zo gezegd, zo gedaan, de dames verplaatste een heel spel naar binnen omdat ze buiten nat werden, terwijl het doel van het spel was nat te worden. Zie hier de logica van het oudste meiden kamp. De andere helft van de groep ging een spel doen dat nog het meeste weg had van ‘fist of zhen’, de verliezer van een opdracht kreeg een passende straf. Bij sommige zat het mee en was de straf nog redelijk te overzien, bij de ander stond er een extreem zacht ei op het menu. De leiding heeft zich kostelijk vermaakt, en de meiden met een uitzondering daar gelaten gelukkig ook😉. Na dit spel hadden we heel even de tijd om te tutten waarna er alweer een heerlijke lunch op het programma stond.
Het middag programma was dit keer georganiseerd door een afvaardiging van de oudste jongens en meiden samen, tijd voor een gezamenlijk programma. De hele groep oudste jongens en meiden werd verdeeld over 7 groepjes, ieder groepje met zijn eigen captain. Iedere ronde moesten de captains strijden om het uitvoeren van een opdracht met het klassieke ‘steen, papier, schaar’ of de iets makkelijkere variant ‘steen, papier, steen’. Huh? Maar dan wint papier toch altijd? Dat klopt, goed dat de meeste dit dan ook door hadden na een ronde of acht. Nadat er een captain als winnaar uit de bus kwam mocht deze een nummer kiezen, aan dit nummer hing een opdracht welke door de totale groep uitgevoerd moest worden. Soms had een groepje mazzel (oortje tik bij de leiding) en soms zat het iets minder mee (verf je haar rood met ketchup). Hoe dan ook, we hebben wederom hard gelachen om jullie! Nadat we dit spel hadden afgerond en ons weer enigszins konden vertonen in het openbaar zijn we op de fiets gesprongen naar het dorp. Met een mooie omweg kwamen we aan waarna jullie even gezellig rond mochten wandelen om de nodige inkopen te doen. Na een uurtje was het tijd om weer terug naar het kampterrein te fietsen, op naar het avondmaal!
Na het eten was het tijd voor overleg op leiding niveau, er stond namelijk een leuk programma klaar voor die avond, echter stond er iets anders op het programma dat misschien nog wel belangrijker was: het EK vrouwenvoetbal. Uiteindelijk hebben we in overleg besloten wat te schuiven met de avondprogramma’s zodat we lekker naar de wedstrijd konden kijken, gelukkig maar want uiteindelijk bleek dat het een historische wedstrijd is geworden waarmee we uiteindelijk kampioen geworden zijn! Gezellig in de CVD zaten we knus achter verschillende schermen de wedstrijd te kijken, voorzien van wat drinken en een chippie was het net een meidenavond. Voor de dames die wat minder om voetbal geven had de leiding een alternatief programma, het leggen van een kaartje en wat ouderwets geouwehoer.
Na de wedstrijd was het tijd om de tandjes weer te poetsen en naar bed te gaan. Althans, dat is wat de leiding graag gezien had. Waar het afgelopen nacht al iets beter weer was zag het ernaar uit dat we aankomende nacht voor het eerste helemaal geen regen zouden krijgen. Ideaal dus om eens een nacht helemaal los te gaan, de oudste meiden hebben deze nacht weinig oogjes dichtgedaan…
Dinsdag 25 juli 2017
Na een heerlijk nachtje min of meer door halen weten de oudste meiden ons flink te verbazen.
Wanneer de leiding uit bed komt blijkt de tafel al gedekt. Waarschijnlijk gebeurd tussen 03:00 en 05:00 ’s nachts. RESPECT dames. Na het ontbijt is het oudste meiden terrein omgebouwd tot een mancave. Van de mooie lieve dames die we de afgelopen dagen hebben gezien was weinig meer over. Voor ons stonden echte kerels met baarden en snorren, ze waren slecht gekleed, lieten boeren en scheten en de geur die om hun heen hing zo smerig… Echt heel mannelijk dus! Eerst werden de mannen klaar gemaakt voor hun activiteit. Met scheerschuim en scheermessen gingen ze elkaar te lijf. Je weet natuurlijk nooit of je nog ergens chickies kunt scoren. Nadat alle gezichtjes glad waren en lekker opgefrist met wat aftershave werd het tijd om aan hun mannelijke body’s te werken. Onder begeleiding van Sven en Jeroen werd er gesport, met een luchtbuks geschoten, tenten op gezet en natuurlijk hout gehakt. Dit alles zonder ook maar enkele vrouwelijke trekjes. Zit je met je benen over elkaar…? 10x opdrukken! Binnen no time was iedereen van alle vrouwelijkheid ontdaan. Helemaal los van hun eigen persoonlijkheid rende zij door het bos met de tekst ‘’mannen zijn beter dan vrouwen”.
Echt waar dames jullie inzet bij deze activiteit was misschien iets te enthousiast. Na de lunch hadden wij onze groep dames gelukkig weer terug. Er werd een act voorbereid voor het avondprogramma waar alle aanwezige groepen op het kampterrein aan meedoen. Het was de bedoeling dat je een Nederlandstalig nummer uit ging beelden. De oudste meiden hadden het liedje ‘’mooie dag’’ van Jayh. De tekst werd verdeeld en de dames gingen aan de slag. Met handen, voeten en de nodige geknutselde attributen begon het optreden steeds meer vorm te krijgen. De meiden waren druk bezig en straalde bij het maken van hun act. Helaas waren zij het enige dat straalden want buiten was het inmiddels weer behoorlijk hard gaan regenen. Het zweedsrenspel over logo’s en merken werd daardoor omgetoverd in een superleuke quiz die wij lekker binnen in de tent hebben gespeeld.
Verdeeld over 3 teams barstte de strijd los. Door het logo en de bijbehorende vraag goed te beantwoorden konden er punten verdiend worden. Het ging er hard aan toe wat waren jullie fanatiek! Aan het eind van de middag kwamen alle groepen naar onze tent toe om daar gezamenlijk te eten voor we met het dinsdag avond programma konden starten. De heren van de kookstaf hadden een zware avond (lees: week). Een BBQ organiseren voor ruim 100 mensen is al een hele klus, maar als je dat moet doen in de stromende regen verdien je dubbel respect! Mannen van de kookstaf ontzettend bedankt voor jullie heerlijke maaltijden gedurende de week. We hebben ervan genoten! Nadat iedereen voorzien was van een heerlijke maaltijd werd de tent vliegensvlug omgebouwd tot theater en konden we genieten van de Nederlandstalige optredens. Meiden jullie hebben er een geweldige show van gemaakt de hele zaal meegenomen in jullie liedje! Wij zijn trots op jullie! Om even bij te komen van de drukke dag en ons vrouwelijke ik weer een beetje terug te vinden na zo’n mannen ochtendje zijn we de avond geëindigd in de slaaptent van de oudste meiden. Iedereen in zijn foute pyjama (de een iets fouter dan de ander dat wel) en keten maar. Er zijn spelletjes gespeeld waaronder een muziekquiz in de vorm van liedjes raden en vragen aan elkaar gesteld in de vorm van ‘’never have i ever…. ’’ en er werden geesten opgeroepen. De geesten heten trouwens Jeroen en Ilona, maar veel van jullie hadden dat al snel in de gaten. Wederom heeft de kookstaf een lekkere bijdrage geleverd aan ons feestje. Zij hebben ons voorzien van heerlijke hapjes tijdens onze pyjamaparty. Aan ieder feestje komt een eind, maar niet voordat wij werden verrast met kaartjes van het thuisfront. Op ons advies gingen de dames natuurlijk meteen slapen want de woensdag wordt weer een pittig dagje met mooie activiteiten.
Woensdag 26 juli 2017
Zoals elke dag zijn de meiden gister weer keurig op tijd naar bed gegaan en is er niemand ontsnapt(we mogen blijven dromen toch ;)).
De tafel wordt gedekt en het ontbijt wordt gemaakt. Maar de meiden moeten ook lunchpakketjes maken want vandaag staat Walibi op het programma samen met de spelbrekers en en de oudste jongens. Na het ontbijt moet alles natuurlijk ook weer netjes achter gelaten worden en de corvee groepen gaan meteen van start. Noa de Graaf wordt opgehaald want Thailand kon niet wachten.
Als iedereen zover is vertrekken de eerste fietsgroepen. Om half 12 is iedereen ready en gaan we naar binnen. De meiden vermaken zich prima en we zien ze nauwelijks. Zo nu en dan komen we een groepje tegen. Lucy een beetje in paniek want ze was geprikt door een wesp in de wachtrij van de achtbaan. Deze stoere meid is pas na het ritje langs de EHBO gegaan want ja, we stonden al anderhalf uur te wachten zonde om dan niet eerst het ritje af te maken :). We hadden de perfecte dag uitgekozen om naar Walibi te gaan want het was meteen de drukste dag van het seizoen. Om half vijf stond iedereen weer buiten en begonnen we aan de terug weg.
Eenmaal op het kamp terrein aangekomen begonnen de corvee ploegen weer met de gebruikelijke taken en konden we weer heerlijk dineren.
Om half 9 begonnen we met het avond programma samen met de oudste jongens.
De kinderen werden in gemengde groepen verdeeld en kregen allemaal een “ handicap”.
Er waren 5 verschillende handicaps en sommige kinderen hadden er zelfs twee! Je was blind, doof, stom, had maar 1 been of geen armen. Van te voren moesten de groepen aan de hand van cryptische omschrijvingen kiezen welke handicap ze bij welke spelletjes wilden gebruiken. Dit leidde tot hilarische taferelen. Zo moesten de kinderen zonder armen bierpull sjoelen en de dove en stomme kinderen naar woorden luisteren die achterstevoren ingesproken worden en deze na zeggen. Erg lastig als je niet kan praten. Ook werd de topografie van de kinderen getest en de spellingskwaliteiten.
Niet alleen de kinderen maar ook de leiding vond dit spel een groot succes!
Daarna was het tijd om de tanden te poetsen en naar bed te gaan. Alle meiden lagen keurig op tijd in bed en gingen allemaal braaf slapen(wederom een leuke droom van de leiding).
Donderdag 27 juli 2017
Donderdagochtend brak aan en met enige moeite zaten uiteindelijk alle oudste meiden aan tafel voor het ontbijt. Gelukkig waren de weergoden ons goedgezind, want het was perfect weer om te daten… jaja dit lezen jullie goed. Ook op kamp weten onze oudste meiden een goede date te regelen. Of in dit geval hadden eigenlijk de oudste jongens het goed voor elkaar. Sommige van hen mochten met twee dames op date! Nu loop ik alleen op de zaken vooruit. Na het ontbijt hebben jullie je klaar gemaakt voor de date-ochtend. En hoe kwamen deze dates dan tot stand? Nou…kennen jullie het programma take me out? Dat was deze ochtend in Harderwijk. De oudste jongens hadden een aantal favorieten opgeschreven, waarop de meiden moesten aangeven of dit een ‘hell yeah’ of ‘no go’ was. Uiteindelijk had iedereen een date gevonden en zijn jullie daarna in groepen verdeeld om op verschillende cursussen te gaan. Zo werd er keihard gesport bij de bootcamp van Nina, heerlijk gekookt bij Jeroen, gemasseerd bij Robin en een cursus bij Ilona die zich het beste laat omschrijven als naakt tekenen. Hier werden erg mooie creaties gemaakt en gegokt hoe de ander eruit zou zien. De massagecursus heeft nog de hele dag voor verhitte toestanden gezorgd en ondanks de waarschuwing kregen toch enkelen….de olie in hun ogen. De bootcamp ging er pittig aan toe en er waren enige afvallers te bespeuren. Het koken was erg geslaagd en er werden mooie liefdescreaties gemaakt van jullie eigen geknede deeg. Na deze leuke cursussen hebben we gezellig samen geluncht. We hadden iedereen natuurlijk een wens laten opschrijven en een aantal wensen waren al uitgekomen en vandaag was die van Fleur en Odile aan de beurt. Dankzij hun geweldige kookkunsten hebben we met elkaar heerlijke wentelteefjes kunnen eten. Dus meiden, heel erg bedankt daarvoor! Jullie hebben de keuken goed draaiende gehouden die ochtend.
Na het uitbuiken zijn we ons gaan omkleden in kleding die nat (en vies) kon worden. Ondanks het wat frissere weer laten de oudste meiden zich natuurlijk niet kennen en de bikini’s kwamen de tassen uit. De middag stond in het teken van waterspelletjes. Er moest geworsteld worden in een opblaaszwembad waar glibby in zat. Dit is een speciaal goedje dat je vermengt met water en zich dan tot een soort appelmoes substantie vormt, ideaal dus om in te worstelen. Twister met verf zorgt ook voor hilarische momenten en een leiding die het woord ‘roze’ niet uit kan spreken, misschien nog wel meer?! Als laatste losse onderdeel was het trefbal met waterballonnetjes, die over een hoog doek gegooid moesten worden met een laken. Nadat alle losse teams tegen elkaar gestreden hadden, hebben we twee grote teams gemaakt voor het eindspel. Een estafette race waar je eerst onder een net moest doorkruipen, vervolgens met een dobbelsteen moest gooien, om er zo achter te komen hoeveel ringen je raak moest gooien met ring werpen. Als je dat obstakel voorbij was, moesten jullie door hoepels heen en daarna nog Ilona en Jaimy ontwijken die met waterpistolen probeerde jullie uit je pad te halen voor het laatste onderdeel. Er stond veel op het spel, want het team dat zou winnen, die zouden die avond als eerste mogen douchen! Helaas liep het een beetje door elkaar en was het ene team zo sportief om het andere team als winner te benoemen! Een deel van jullie had toen al de tijd om de verf en glibby van zich af te douchen, want die hadden niet zo’n behoefte aan het avondprogramma… Het heerlijke eten van die avond, de nasi hadden jullie allemaal veel zin in. Zoveel dat bijna iedereen voor een tweede bord kwam. Of had dat toch meer te maken met het heuse voedselgevecht?! Na het gevecht was het snel tijd om te gaan douchen en ons klaar te maken voor het vervolg op de date-ochtend. Terwijl een aantal al aan het douchen waren, waren er ook een aantal oudste meiden en jongens die hielpen met het opruimen en de afwas, waarvoor bij deze nogmaals bedankt!! Het avondprogramma bestond uit spelletjes die uitgevoerd moesten worden met je date, zoals wie masseert het best? Wie kan er het beste nagels lakken? Wie kan er zoveel mogelijk spelkaarten met de mond doorgeven? Als je won dan kon je de date van je tegenstander wegpikken. Iedereen speelde erg fanatiek mee. Inmiddels was het donker geworden en tijd voor het kampvuur, waar we dicht tegen elkaar aankropen en naar een spannend verhaal luisterde over het kampterrein in Harderwijk. Het kampvuur bracht ook nog een verrassing met zich mee. Sam wilde heel graag iets zeggen, waarmee hij niet alleen alle oudste meiden, de leiding, maar ook de oudste jongens heeft ontroerd. Het was Sam zijn laatste kamp wat hij erg jammer vond. Hij wilde iedereen bedanken voor alle leuke jaren. Na deze mooie tekst nam ook Santana nog het woord om de hele groep te bedanken en werd het al met al een mooie emotionele avond. Het nummer Oceaan werd met elkaar gezonden en Lucy zong ‘mag ik dan bij jou’, met de rest van de groep als backing vocals. Hierna werd het bedtijd en gingen jullie naar jullie tent. ’s Avonds kreeg Janne het voor elkaar om weer (!) gepakt te worden en als straf werd er onder andere kamertje verhuurt op haar voorhoofd.
Vrijdag 28 juli 2017
Na een mooie emotionele avond gister avond bij het kampvuur staat iedereen, met een beetje moeite, weer vrolijk op. Voor een aantal van de oudste jongens en meiden is het moment aangebroken, hun laatste kamp, soms wel na 12 jaar op kamp mee geweest te zijn. Voor de leiding geweldig om te zien dat die kids er al die jaren zoveel plezier aan hebben gehad en dat het dan stiekem ook een beetje moeilijk is om afscheid te nemen. En trouwens, wij als leiding kunnen ons eigen laatste kamp ook nog zeer goed herinneren ook dat zullen wij nooit meer vergeten.
Maar genoeg emotie, er moet opgeruimd worden het blijft vandaag enigszins droog dus de eettent en de leiders tent moeten al worden ingepakt. Ieder jaar weer een vervelend moment als de tenten neergaan terwijl we nog midden in de kampsfeer zitten, dit betekend dat het einde van het kamp nadert.
Er wordt snel ontbeten en dan is het tijd om tassen in te pakken. Waarschijnlijk kunt u zich enigszins voorstellen hoe zo’n meiden tent er na een weekje van binnen uitziet, overigens kan de leiding er natuurlijk ook wat van. Het kost wat tijd dus dat opruimen.
De tenten zijn leeg, klaar om opgevouwen te worden en dan, toch weer regen! De af bouwers gaan als een gek in de weer en krijgen de tenten halfdroog ingepakt. ‘
Wij stappen traditioneel op vrijdag op de fiets naar het zwembad. Dit maal wel het zwembad dichterbij, het bad waar we ook op zondag heen hadden willen gaan. Voor de meeste leiding is dit een nieuwzwembad, iets kleiner daardoor overzichtelijker maar wel heel veel opblaas speelgoed in het water. De badmeester is zelfs zo aardig om dwars door het zwembad een springkussen op te zetten. Fijn, dat laatste beetje energie wordt er bij de kinderen nog even uitgetrokken, dat wordt een mooi dagje morgen op de fiets.
Aansluitend aan het zwembad bezoek gaan we nog even Harderwijk in. Er moet geshopt worden. Lunch, koekjes en snoepjes voor onderweg op de fiets morgen maar ook een bedankje voor de kookstaf en de vertrekkende leiding. Er wordt een ijsje gegeten een drankje gedronken en het is weer tijd om op de fiets te stappen, terug naar het kamp terrein.
De Disco begint vroeg dit jaar, al om 19:30. Om 22:00 moeten we namelijk helaas al stoppen in verband met, u raadt het al, eventueel geluidsoverlast. Dit mag de pret niet drukken natuurlijk, we beginnen gewoon iets eerder.
Terug gekomen op het kampterrein duiken de meiden gelijk de tent in, het is tijd om ons om te kleden voor de disco met dit jaar als thema; Gala. Wanneer de meiden de tent uit komen in de meest prachtige jurken en hier een daar een klein beetje make up is dit een prachtig gezicht. Het is tijd voor Pannenkoeken, dat is in je gala jurk of in je nette overhemd natuurlijk wel een uitdaging, niet zo zeer voor de meiden maar wel voor de mannelijke leiding, De eerste vlek heeft Jeroen al op zijn witte overhemd te pakken.
We trappen de Disco af met het eerste nummer, Sven is de DJ en plant zorgvuldig de verzoekjes in. Eigenlijk is de dansvloer wonder boven wonder de gehele avond vol. We zijn met een gezellige grote groep waarbij zich ook de spelbrekers hebben aangesloten. Aan het eind van disco wordt de kookstap met mooie kaarten en leuke cadeautjes door de kids bedankt, de mannen hebben dan ook hard gewerkt. De laatste nummers worden gedraaid, uit volle Borst wordt mee gezongen met het nummer “Oceaan” van Racoon. Verassend om te zien hoe vooral de oudste jongens het hele lied uit hun hoofd kunnen mee zingen. De muziek gaat zacht, het licht gaat aan, tijd om te gaan slapen, nog een beetje energie verhalen voor de barre toch terug naar halfweg morgen.
Zaterdag 29 juli 2017
Om 06.30 uur gaat de wekker. Dat was het dan alweer, onze laatste nacht van kamp. De meiden worden natuurlijk op een hele lieve manier wakker gemaakt met de vraag(|of mededeling) of ze de tent netjes en leeg achter willen laten. De tassen moeten ingepakt worden, de tent geveegd en de boordjes voor op de terug weg moeten gesmeerd worden. Waar wij als leiding er een hard hoofd in hadden dat onze chicks op tijd klaar zouden zijn hebben ze ons het tegendeel bewezen. Keurig op tijd stonden ze bij het ontbijt de broodjes te smeren voor de lunchpakketjes en wij stonden als trotse leiders te kijken!
Om half 10 fietst de eerste groep weg. De terug reis is nu echt begonnen.
Het stuk tot aan de eerste pauze viel iedereen zwaar! Dit had voornamelijk te maken met de wind en natuurlijk de regen. Maar onze meiden zijn geen watjes en laten zich niet kennen! Bijna iedereen komt ongeschonden aan bij de eerste rustpost. Er stonden zelfs pannenkoeken op de meiden te wachten. Dit gaat er natuurlijk wel in.
Even na de eerste pauze vindt de eerste echte tegenslag plaats. Lucy zat even in dromenland en belandde in de sloot. Maar redders Rick en Koen waren er als de kippen bij om Lucy te helpen. Ze kwam er met de schrik (en een hele vieze sloot geur om zich heen de rest van de dag) vanaf. Rick iets minder, die was namelijk vergeten dat zijn telefoon nog in zijn zak zat. Een echte held als je het ons vraagt.
Zoals elk jaar verzamelen we met alle fietsers bij de BP op de IJweg om gezamenlijk het dorp in te fietsen. Elk jaar zijn we weer verbaasd hoeveel mensen er langs de route staan om ons weer te verwelkomen. Maar het hoogte punt is toch het ontvangst bij Don Bosco. Om eerlijk te zijn is dat toch een beetje waar je het voor doet. Je vergeet de 100 km die je al gefietst hebt, het voelt echt als thuiskomen.
Voor een aantal meiden was dit het laatste jaar kamp. Dat is ons niet ontgaan. Zo hebben we op donderdagavond bij het kampvuur al een huilsessie gehad, op vrijdagavond tijdens de disco krijgen wij als leiding een heerlijk afscheidscadeautje en zaterdag op het plein bedankte Julia ons nogmaals voor het geweldige laatste jaar. Wij vonden jullie (soms) ook geweldig ;)!
Lieve Lieve Lieve oudste meiden, heel erg bedankt voor weer een geweldige week kamp!
We hebben gelachen, gehuild en gehuild van het lachen. Het was weer top.
Tot volgend jaar!
