Minioren op Don-Bosco kamp in Harderwijk

ZATERDAG 22 JULI.

Terwijl de oudere kinderen van Don-Bosco al een uur aan het zwoegen zijn op de fiets, begint het op het pleintje bij Don-Bosco weer vol te lopen. Dit keer niet voor de fietsers, maar voor de Minioren. Eindelijk was het zover, de minioren mochten ook mee naar Harderwijk. Om 11 uur werd er verzameld en om 12 uur ging het avontuur beginnen. Welgeteld 17 kinderen dit jaar. Ongelovelijk veel kinderen, dit kan niet anders dan een supertof kamp worden!!!

Eenmaal opweg naar het Hans- en Grietjebos, waren de meeste kinderen al aan het fantaseren wat er allemaal ging gebeuren op kamp en naast wie ze wilde slapen. Maar laten we niet op de feiten vooruitlopen. Aangekomen bij het Hans- en Grietjebos was het tijd om een hapje te eten. Verse broodjes en drankje van De Osdorper, wie wil dat nou niet?! Nadat onze buikjes vol zaten konden we eindelijk gaan spelen. Er was genoeg te doen en het was teveel om te beschrijven. Toch ga ik het proberen in een kleine opsomming. Springkussens, trampolines, speelhuisjes, racebanen, schommels, spookhuis en een heksenhuis. Zelfs een indoor glijbaan!!! Wat het Hans- en Grietjebos zo speciaal maakt, is het broodkruimelpad door het bos wat naast het speelterrein ligt. Een interactieve route door het bos met een kleine hindernisbaan, een vlot, een heksenhuis en heksen oren. Onder aanvoering van Reisgidsen Marloes en Marissa gingen de minioren van start. circa 30 minuten later waren we weer terug bij het startpunt en konden we nog even snel spelen voordat we naar het kampterrein gingen.

Om half 5 gingen we weer verder richting het kampterrein. Nog even snel de bestelling door bellen aan de catering (bedankt Jose en Astrid, voor de service) en we konden vertrekken. Om 5 uur kwamen we dan eindelijk aan om het kampterrein. Snel de tassen uitpakken en dan lekker frietjes eten. Die gingen er wel in, want voor het eerst was het even rustig en stil. Nog even spelen en het terrein verkennen en dan lekker slapen. Esme las nog een spannend verhaaltje voor, maar voor de meeste van de kinderen was die al iets te lang. Want voor het eerst in ons Don-Bosco leven, wilde jullie eerder slapen dan dat wij voor ogen hadden.

 

 

ZONDAG 23 JULI.

Na 10 rondjes marathon glijden op een luchtbed met wat kinderen was het inmiddels Zondag geworden. Al vroeg werd de leiding wakker gemaakt door de kinderen, want ja wat wil je als je om half 8 naar bed wilt, dan ben je om 7 uur uitgeslapen. Na een uurtje kleppen en blijven liggen, gingen we dan toch maar uit bed. Winterse dag stond ons voor de boeg, dus alle winterkleding werd tevoorschijn getoverd en inmiddels was het tijd om te ontbijten. Zoals we weten mag en kan alles op kamp en dan werd al snel duidelijk toen we zagen wat voor combinatie er gemaakt werden op brood. De details besparen we jullie!

Als eerste maar even wat kaartjes schrijven voor het thuisfront, want dat hoort erbij. Tekeningen, kusjes, poppetjes, van alles kwam voorbij. Tijdens het schrijven kwam de postbode ook nog snel even langs om wat kaarten van papa en mama, opa en oma en broertjes en zusjes langsbrengen. Al snel zagen de kinderen dit en was de focus op het schrijven verdwenen en werden de kaarten uitgedeeld en voorgelezen.

Toen alle kaarten geschreven waren was het tijd voor de eerste winterse activiteit. Winter betekend sneeuw. Sneeuw betekend sneeuwpop. Maar in de zomer een sneeuwpop maken dat gaat een beetje lastig. Met creatief denken werd er een sneewpop van plastic bekers gemaakt. Al gauw werd het een strijd van jongens tegen de meisjes. En ja, meiden zijn nou eenmaal beter in knutselen, dus de winnaar raadt u al...

Nog voor het 12 uur is werd er nog een Curlingtoernooi gehouden. De kinderen werden opgedeeld in 4 groepen. 2 teams gingen curlen en 2 teams gingen een rondje om het kampterrein. Even kennismaken met de andere kinderen op het terrein. Daarna werd er omgewisseld, zodat iedereen het terrein had gezien en iedereen curling heeft gespeeld.

Na de lunch was het tijd voor een heuze Elf-stedentocht. Een speurtocht rondom de barak, met 11 vragen van 11 verschillende steden. Gewapend met schaatsen, mutsen en een stempelkaart gingen we op pad. Gelukkig was het niet zo koud als in 1963, maar het was wel een barre tocht. 

Wat natuurlijk niet mag ontbreken op een winterse dag is een heerlijk bordje vol met hutspot met een bal gehakt. Don-Bosco zou Don-Bosco niet zijn als er weer wat met het eten is gedaan. Je raadt het al, de kookstaf vond het wel leuk om een beetje paarse kleurstof door de hutspot te doen. Dit deed niks af aan de smaak... MMMMMM... wat was het lekker! Alleen maar lege borden, we zijn trots op jullie!

Na het eten was het tijd om marshmallows te roosteren op een echt kampvuur. Een mooie afsluiter van een koude winterse dag. Inmiddels is het alweer tijd om naar bed te gaan. De tijd vliegt voorbij als je het leuk hebt! Voor het slapen gaan weer een spannend verhaaltje van Esme en wederom waren er alweer een paar gesneuveld tijdens het verhaal. Heerlijk, zo'n makkelijke groep kinderen!

 

MAANDAG 24 JULI.

De vogels waren nog niet aan het fluiten of de eerste fantiekelingen zaten alweer rechtop. Eerst even wat ontbijten en daarna alle troep opruimen. De ene helft ging met Nick en Daan propjes rapen en de andere helft gingen hun bedden en spullen opruimen met de Marissa, Esme en Suus. Toen dit allemaal gedaan was was het tijd om te knutselen. Een heuze schilderdoek kwam tevoorschijn en ook werd de schilderjuf weer even afgestofd om de kinderen te helpen met verven. Een stukje strand met de zee erbij werden geschilderd. Daarna nog even met je voeten op het schilderij staan en klaar was het. Prachtige creaties kwamen er voorbij! 

Het weer wilde deze dag niet echt meewerken, maar toen het eindelijk droog werd was het tijd voor een heuze bootcamp en stormbaan + warming up. Onder leiding van powergirls Esme en Marissa gingen de kinderen van start. AYO CAPTAIN JACK bulderend over het terrein gingen de kinderen helemaal los. De gekste dansmoves kwamen er voorbij. Toen iedereen goed warm was, was het tijd voor de stormbaan. Een voor een gingen de kinderen de stormbaan af en de een nog sneller dan de ander. Na een klein uurtje waren jullie genoeg uitgeput om even rustig te zitten en gelijk wat kaarten voor te lezen, want de postbode was weer langsgekomen.

Nadat alles was uitgedeeld aan kaarten, werd er weer geknutseld. Een knutsel verzonnen door Marloes, maarja die had ons inmiddels verlaten voor de Vrijbuiters. Maar gelukkig had ze een voorbeeld gemaakt en konden we de knutsel toch nog maken. Een vuurtoren van bekers moest er gemaakt worden. Geen probleem werd er geroepen en de mouwen werden opgestroopt. Nog geen 30 minuten later waren de vuurtorens klaar om te schijnen langs de Nederlandse kust.

Nog voor het eten werd er nog snel een rondje ''raadt waarin je staat'' gespeeld. Hierbij kwam o.a. de hutspot voorbij, maar ook een fruitsalade, doperwten, rode kool, snoep en nootjes. Hierna was het tijd om te eten. Pannenkoeken stond op het menu. Zoals ieder jaar vielen deze erg in de smaak en al gauw werd duidelijk dat we iets te weinig hadden en werd er door de kookstaf snel gehandeld. Bedankt, mannen van de kookstaf!!!

Nog even de laatste spullen pakken en dan op naar Halfweg. Helaas zit het kamp er weer op voor de Minioren. Rond de klok van 8 uur kwamen we weer aan bij Villa Don Bosco. Hier werden we opgewacht door alle ouders, opa's en oma's en nog veel meer familie. Nog even een aflsuiten woordje van de leiding en de van de voorzitter en het zit er definitief op. Gelukkig hebben we onze diploma's nog als aandenken van een te gek kamp!

Wij vonden het superleuk en supergezellig om met jullie om kamp te zijn geweest en we zien jullie volgend jaar graag weer terug bij het het clubseizoen van de 2017/2018. Voor nu rest mij nog jullie een leuke zomer te wensen en tot in September!

 

Dikke kus en knuffel van de Leiding!

Marloes, Esme, Suus, Marissa, Nick & Daan.