Minioren kamp 2023

Zaterdag 22 juli 

We verzamelen bij donbosco, als echte boeven worden ze ingeladen en zijn we op weg naar het Hans en grietje bos. 
Na een tijdje rijden komen we aan, maar helaas door het slechte weer was dit geen succes. 
We hebben ons plan snel omgegooid en vertrokken naar het speelparadijs. 
Het was ondertussen ook tijd om te gaan lunchen. Eigen broodjes maken en eten was in het speelparadijs helaas niet toegestaan, maar dat hield ons als echte boeven niet tegen. Stiekem eten onder de tafel was voor ons een makkie. En we zijn natuurlijk niet gesnapt. 
 
Na lang gespeeld te hebben was het tijd om naar het kampterrein te vertrekken. 
Bij aankomst zijn we gelijk begonnen met het klaar maken van onze bedden. Hierna kregen onze boeven een heerlijke pasta van onze kookstaf. Hier hebben sommige boeven wel liefs twee borden van op gegeten! 
 
Na het eten hebben we nog een rondje gelopen om ons mooie terrein even goed te verkennen. We zijn langst geweest bij alle groepen en hebben natuurlijk de kookstaf even bedankt voor het heerlijke eten. Na het terrein hebben verkend was het al tijd voor een lekker kopje thee en ontbijtkoek. De boeven vertrokken naar de stille cel en daar hebben we nog even een paar boekjes voorgelezen. 

 

De boeven werden nu langzamerhand al moe. Het werd nu echt tijd om onze tanden te gaan poetsen. Nog even in bed spelen met onze zaklampen en proberen lekker te gaan slapen. 

 

 

Zondag 23 juli 

Na een rustige nacht (er is dit jaar gewoon niemand uit bed gevallen) worden de eerste Minioren rond 6 uur wakker. Tessa kan jullie gelukkig nog even sussen met ‘sssst nog 5 minuutjes jongens’. Deze vijf minuutjes werden tot grote blijheid van de leiding uiteindelijk zelfs 30 minuten. Na een prachtige lichtshow van de zaklampen die soms even te vaak in onze ogen schijnt en de nodige bommetjes op het bed van de leiding begint onze dag uiteindelijk pas om 7 uur. Een keurige stand vinden wij en dus staat niks ons meer in de weg om er een mooie dag van te maken. 
 
Al snel is iedereen buiten te vinden en is het toch weer even zoeken waar het speeltuintje ook alweer is. Om 8 uur zitten we met zijn allen aan het ontbijt, en worden we door onze ‘Bik politie’ Bette op de vingers getikt wanneer we bijna vergeten om te bikken. Na het bikken kunnen we aanvallen. Een berg hagelslag (en hopen dat er een beertje mee komt) met een wit broodje eronder is favoriet. 
Tijd voor de afwas. Bente en Nova springen gelijk op om alle bekers en borden in de teil te doen en beginnen ijverig aan de afwas. Nadat alles weer netjes is gaan we beginnen aan onze eigen vlag. Deze hebben we morgen nodig voor vlaggenroof. We hadden een duidelijk team roze/geel en team alle kleuren bij elkaar. We zijn nog maar net klaar met onze vlaggen als er een echte politieagent de tent in komt lopen. Wat maakt dit een indruk op jullie. Rosie zit zelfs met open mond te kijken. Jullie zijn er helemaal stil van. Gelukkig herpakken jullie je snel en er wordt gevraagd of dat wel echte handboeien zijn en dat we helemaal geen echte boeven zijn hoor, maar gewoon doen alsof. Na de vragenronde is het tijd om Patric in de gevangenis te gooien. Die zet het natuurlijk gelijk op een rennen en na een flinke achtervolging hebben we Patric samen met de agent in de gevangenis gegooid. Nu Patric even zit te brommen in de gevangenis mogen wij allemaal het politievest even aan en kunnen we een stoere foto maken. Hierna moet de agent helaas alweer verder om echte boeven te vangen en waar jullie het eerst een beetje spannend vonden krijgt de agent nu allemaal knuffels of een box van jullie. 
Nu we een echte politieagent hebben gezien gaan we zelf aan de gang met de politietraining. Tijgeren, bukken, emmers slepen, rennen, klimmen en natuurlijk schieten! Tot iedereens grote blijdschap mogen jullie met het waterpistool schieten op Patric, Janne of Tessa! Jullie hebben ze zeker niet gespaard en lekker veel raak geschoten. Na deze training hebben we ons even teruggetrokken in de tent waar er mooie tekeningen werden gemaakt met de magische stiften. Nadat er eindelijk muziek in onze tent was werd er een ware mini disco gestart en sprongen Justin, Hilde en Lauren op tafel om even lekker te dansen. 
Na onze dansmoves was het alweer tijd voor de lunch. Dit keer bolletjes met knaks! Maaaaar, eerst moet er natuurlijk gebikt worden! 
Na het eten is het tijd om onze witte T-shirts aan te trekken. We gaan namelijk ‘paintballen!’ Er werden snel teams gemaakt, team rood en team blauw. Iedereen zoekt snel het beste waterpistool uit en er werd een tactiek bedacht. ‘Gewoon heel hard rennen en veel raakschieten’ wordt de tactiek. En daar heeft iedereen zich dan ook aan gehouden. Met onze duikbrillen op en waterpistolen in de aanval rennen we elkaar tegemoet totdat er bij niemand meer een stukje van het wit T-shirt te zien is en al het water op is. 

 

Nu het afgelopen is krijgen we het toch een beetje koud en mogen we zelfs even douchen van de leiding! Als iedereen weer is gedoucht en schoon en fris is duiken jullie nog even lekker in de warme slaapzakken en vragen of er een verhaaltje wordt voorgelezen. Sommige dachten zelfs dat we al moesten gaan slapen! We zijn lekker in de slaapzaal blijven hangen en hebben verhaaltjes gelezen en foto’s van onszelf teruggekeken want die zijn toch weer erg leuk. 
De rest van de middag hebben we allemaal kleine spelletjes gedaan en hebben we samen met Frank een echte hut gemaakt op de zandvlakte, wat zijn we trots op onze hut! 
Bikker de bikker de bik, bik, bik! Happer de happer de hap, hap, hap! Eet!-sma!-ke!-lijk!!! Dit moeten de ouders thuis zelfs hebben gehoord. De kookstaf is ondertussen de hele dag in de weer geweest om de heerlijkste slavinken te maken, lekkere krieltjes te bakken en ze hebben zelfs heerlijke broccoli met champignons voor ons gemaakt. Schijnbaar hadden jullie ook nog is behoorlijk honger gekregen vandaag want de hele bak met eten was bijna leeg! De leiding is maar wat trots op zulke goeie eters. 
Na het eten gaan we op tijd naar bed want sinds vanmiddag hebben jullie bedacht dat we vanavond gaan ontsnappen met de hulp van Sam. Sam is Bette haar broer die al bij de oudste jongens zit en dus al heel goed weet hoe je moet ontsnappen aan je leiding. 
Nadat we Sam in een hoek van de slaapzaal hebben verstopt en onze schoenen naast onze luchtbedden hebben gezet kruipt iedereen snel in bed en vallen we (natuurlijk zogenaamd) snel in slaap. Nadat Patric zag dat alle Minioortjes snel in slaap zijn gevallen en de slaapkamer uit loopt, komt Sam in actie samen met onze Minioren. Snel worden de schoenen luidruchtig aangetrokken, klittenband wordt open en dicht gemaakt, een aantal zaklampen vallen op de grond en een aantal van jullie kunnen onwijs stampen! Gelukkig Patric hoort nog steeds niks en Sam loodst alle Minioren keurig naar buiten waar we het allemaal op een rennen zetten. Ondertussen heeft Patric in de gaten dat alle Minioren het Boevenpad hebben genomen en zet het ook op een rennen achter onze boeven aan. Onderweg verliezen we nog een aantal slippers maar door de paniek rennen we dapper door zonder slippers tot we een veilige plek hebben gevonden om ze weer aan te trekken. We doen er natuurlijk alles aan om maar niet gepakt te worden. 
Gelukkig voor Patric krijgt hij alle Boeven terug in het barak anders was hij nu nog aan het zoeken. Vol verhalen liggen we weer in bed, spelen we nog even tikkertje met onze zaklampen maar vallen dan toch al snel in slaap. 
 
Welterusten Lieve boefjes, tot morgen! 

 

 

Maandag 24 juli  

De kleinste van het kamp werden alweer als eerste wakker. Zo vroeg, dat we nog lekker even in bed bleven keten. Het laatste nachtje slapen zit erop, dus tijd om de tassen weer in te pakken. Met maar zes Minioren was het zo voor elkaar. In een mum van tijd waren alle bedden weer leeggelopen en de kleding weer in de tassen gepropt. Tijd om te ontbijten……maar een lekker ontbijt was voor onze boeven niet zo vanzelfsprekend. Alle benodigdheden voor het ontbijt waren namelijk verstopt in het bos. Van klimmen en klauteren, naar goed zoeken tussen de bladeren. Het was nog een hele uitdaging om alles te vinden, maar uiteindelijk wisten de boeven het voor elkaar te krijgen om een lekker ontbijt te verzamelen.  

 

De boeventocht ging door. Deze ochtend gingen de Minioren op pad door kamp Harderwijk, dit keer op zoek naar een schat. Door middel van geluidsfragmenten werden we geleid naar de verborgen raadsels. Na een lange weg en vooral veel gegraaf, vonden we de schatkist en de inhoud die was niet lullig. Er lagen goudstaven in en nee niet zomaar goudstaven…… Goudstaven van cake. Als dat geen smullen is! 

 

Na een klein uurtje waren jullie genoeg uitgeput om even lekker rustig te zitten en gelijk wat kaarten voor te lezen, want de postbode was weer langsgekomen. Alle Minioren kregen een kaart van het thuisfront, dit blijft toch wel een magisch momentje.  

 

Ein-de-lijk is het tijd voor het vlaggenroof spel. Met het druiligere weer duurde het even voordat al jullie klodders verf droog waren . We verstopten de vlag en gingen op zoek naar de vlag van de andere partij! Zo wat waren jullie fanatiek en dan vooral in het verstoppen. Nog één partijtje tegen de leiding. Ik geloof dat de leiding nog steeds op zoek is naar jullie vlag. 

 

Aangezien alles al was opgeruimd aten we een broodje “uit het vuistje”. Op naar de kinderboerderij. Niet zomaar een kinderboerderij, nee niks was hier te gek.  We mochten in de hokken van de dieren om ze te aaien en te knuffelen. Ze hadden zelfs alpaca’s. We sloegen een paar hole-in-one’s op de midgetgolfbaan, aten een ijsje en gingen weer lekker vertrouwd naar het kampterrein.  

Het einde nadert alweer, maar voor het zover is spelen we nog het levensgrote memory! Hé kijk dat is Esmé.  

 

 

Het kamp werd zoals altijd afgesloten met een heerlijke pannenkoek van de kookstaf, om daarna weer terug te rijden naar villa Bosco. Zo schoon als we onze kleine boeven ontvingen, zo vies kregen jullie ze weer terug! Lieve (vieze) Minioren ontzettend bedankt voor een geweldig kamp! Fijne vakantie en we zien jullie graag weer volgend jaar bij Don Bosco! 

Heel veel liefs van jullie Miniorenleiding, 

 

Noa, Frank, Esmé, Tessa en Patric