Kamp Vrijbuiters 2021 - HOLLYWOOD

10-08-2021

Jeetje, waar moeten we nu eens beginnen. Hoe stom het ook klinkt, wanneer je een stukje schrijft over kamp geeft dat een beetje een dubbel gevoel. Al die lol, al dat lachen en wat te denken van al die gekkigheid! Het kamp lijkt alweer zooooo lang geleden, maar het is eigenlijk pas een paar weken terug dat we met z’n alle in een modderpoel lagen en vervolgens marshmallows roosterde boven het kampvuur. Dan te bedenken dat het hele feest bijna niet door kon gaan! Wat een bloedstollende paar dagen/uren waren dat. In dit stuk doen de kampleiders van de Vrijbuiters (Sanne, Esmee, Anouk, Donnie, Patric en Bastiaan) hun uiterste best om jullie nog een klein beetje van de sfeer te laten proeven tijdens kamp in Harderwijk 2021!

Shout-out
Eerst iets heel belangrijks. Mede om de bovengenoemde reden willen wij dit stukje graag starten met een zogenaamde ‘shout-out’. Deze dragen wij op aan onze lieve medeleiders en kanjers van het eerste uur: Sarah en Louis. Zij werden in de week voor kamp spijtig genoeg positief getest op het Coronavirus. Niet omdat zij de maatregelen aan hun laars hadden gelapt, maar omdat zij hadden gedaan wat vanuit de overheid werd goedgekeurd: eindelijk weer genieten van de horeca in Nederland.

Wat ontzettend zuur was het voor ons om deze twee toppers thuis te moeten laten, deze Don Bosco’ers in hart en nieren! Moet je je eens voorstellen hoe zij zich hebben gevoeld. Uren zo niet dagen van voorbereiding hadden zij al in dit kamp gestopt. Wat te denken van het kamp van vorig jaar dat ook plotseling niet door kon gaan. Woorden schieten te kort om te beschrijven hoe balen het voor deze kanjers moet zijn geweest om niet mee te mogen op kamp en hoe erg wij ze daar hebben gemist. Ook de Vrijbuiters vroegen meermaals met tranen in hun ogen: “waar zijn Louis en Sarah” of “Kunnen Louis en Sarah dan echt niet mee?”. Het antwoord was zoals je begrijpt dan ijskoud en bleef bij een nee..

Lieve Sarah en Louis, we hebben jullie ontzettend gemist op kamp en durven met recht te zeggen dat het met jullie erbij een NOG groter feest was geweest in Harderwijk. Heel erg bedankt voor jullie harde werken de afgelopen twee jaar en we hopen nog lang van jullie te mogen genieten bij Don Bosco! Kanjers bedankt! Ik zou zeggen: kijk gerust even over onze schouders mee met een terugblik over een wat ons betreft een overgetelijk kamp 2021!

Maandag – “Het leven van een beroemdheid”

Eindelijk was hij daar. De dag die nooit leek te komen. De maandag die eigenlijk zondag moest zijn, of nee, de zondag die eigenlijk maandag moest zijn. Nouja, laat ook maar, je begrijpt wat we bedoelen: Don Bosco kamp 2021 gaat beginnen! De Vrijbuiters kwamen één voor één de rode loper op lopen bij villa Bosco. Alle Vrijbuiters zagen er oogverblindend uit. In hun mooiste pak vertrokken we met zijn alle naar Harderwijk waar het echte feest kon gaan beginnen. Toen de Vrijbuiters aan kwamen waren ze al gauw hun mooie kleren vergeten en doken ze de bossen in om hun speelplaats voor de aankomende tijd eens goed te gaan verkennen. Hierna hadden ze al gauw een knorrig maagje en zo aten ze als echte beroemdheden een lekker broodje knakworst uit het vuistje. De eerste boeren werden gelaten en het kamp was officieel begonnen!

Als middagprogramma hebben we van hout de letters: HOLLYWOOD in elkaar getimmerd. De Vrijbuiters gingen er creatief op los nadat de letters in de grond waren gezet. Zoals iedereen misschien al gezien heeft op Facebook, het zag er fantastisch uit! Voor het avondprogramma moest er gerepeteerd worden. De Vrijbuiters werden op de proef gesteld. Ze moesten samenwerken om een vette show neer te zetten voor de… talentenjacht!

Het is gebleken dat er bloed zweet en tranen in de voorbereidingen zaten want er werden veel punten weg gegeven door onze juryleden. We hebben ons mogen amuseren met verschillende acts en we hebben veel grote talenten gezien. Toch kan er altijd maar één de winnaar zijn en dat was dit keer het team: ‘de Tandenborstels’. Zij kregen een daverend applaus en wonnen mooie cadeaus. Nu was het toch echt tijd om de tanden te gaan poetsen en ons klaar te maken voor bed. Er werd nog stilletjes gekeet maar algauw gingen de oogjes toe. Het was een leuke maar vermoeiende dag.

Wat was dit een geslaagde eerste dag! Op naar morgen.

Dinsdag – “De Avatar”

“Water. Aarde. Vuur. Lucht. Lang geleden leefden de vier naties in vrede samen, maar alles veranderde toen de vuurnatie aanviel. Alleen de Avatar, meester van alle vier de elementen, kon ze stoppen, maar toen de wereld hem het meeste nodig had, verdween hij. Honderd jaar ging voorbij en mijn broer en ik vonden de nieuwe avatar, een luchtmeester, genaamd Aang. Zijn luchtstuurtechnieken zijn geweldig, maar hij moet nog veel leren voordat hij anderen kan helpen, maar wij geloven dat Aang de wereld kan redden!”

Zo begon de dag volgens de legende van Aang, bij de Vrijbuiters welbekend van televisie. Vandaag mochten wij zelf deel gaan uitmaken van de strijd tussen de vier elementen. Veel konden ’s ochtends al niet wachten op het meest spannende en dreigende element: vuur. Echter, hoe konden we nu zien wie bij welke natie hoorde? Inderdaad, we hadden passende kledendracht nodig. De ochtend stond daarom in het teken van textielverven (vandaar de benodigde witte t-shirts). Voor de opmaak van het shirt mocht je zelf kiezen welk element je wilde overbrengen in een kunstwerk, al kozen de meeste Vrijbuiters ervoor om iets van alle elementen terug te laten komen. Dit gaf zeer artistiek en harmonieus resultaat. Jammer was wel dat we door het vochtige weer de shirts pas later in de week aan konden trekken (dit had zeker weten niets te maken met de gigantische hoeveelheid verf die sommige kids op de shirts smeerde :) ), maar dat mocht de pret niet drukken.

Als het shirt af was dan mocht je als Vrijbuiters nog even door de smink straat om daar omgetoverd te worden tot Aang. Ons grootste kind en tevens leider Donnie was zo goed gelukt dat hij ’s avonds nog op Facebook werd vertoond. Hier was hij zoals je begrijpt heel blij mee.

Na een creatieve ochtend was er behoefte aan beweging. Als eerst gingen we lucht ‘sturen’. De leiding had allerlei leuke spelletjes bedacht met ballonnen. Het grootste succes was zonder twijfel het ballon trappen. Nouja succes, er gaan geruchten dat er nu nog steeds Vrijbuiters bezig zijn om elkaars ballon stuk te trappen. Dit zorgde voor een aantal hilarische momenten.

Als lunch kregen we een wentelteefje waardoor het even leek alsof we weer een beroemdheid waren, wat een luxe zeg! Toen de buikjes weer gevuld waren was het tijd voor het volgende element: water.

Dat kon natuurlijk maar één ding betekenen. Klieren en kliederen met water. Dat het wederom met bakken water uit de hemel kwam zetten maakte voor dit programma gelukkig niet uit en zowaar werden de zwembroeken uit de koffers getoverd. Leiders Sanne Donnie en Patric hadden een waar waterspektakel klaargezet. Eén van de vele onderdelen was een slagbalveld bestaande uit zeilen ingesmeerd met groene zeep en zwembadjes als honken. Je kunt je waarschijnlijk wel voorstellen dat dit één grote glijpartij werd en voor een keer waren de snelste niet altijd de beste. Het waren juist de beheerste en kalme Vrijbuiters die er met de winst vandoor gingen. Ook bij dit onderdeel werden de lachspieren tot het uiterste gedreven.

Een ander onderdeel bij het element water was, hoe kan het ook anders, een waterballonnengevecht. 435 waterballonnen werden er maar liefst geknoopt door Sanne, Donnie en Patric. Na de 3,2,1 barste er een hevige strijd los en het aantal voltreffers was na enkele seconden al niet meer op één hand te tellen. 2 minuten later waren alle 435 waterballonnen vakkundig stuk gegooid en kon het opruimen beginnen. Helaas, dat hoort er ook bij als je rommel maakt in een bos. Gelukkig maken vele handen licht werk.

’S Avonds was het eindelijk zo ver: vuur. De avond begon met een vliegens vlugge brandweer quiz over vuur, ook wel een renspel genoemd. In drietallen moesten de Vrijbuiters zoveel mogelijk vragen vinden en (goed) beantwoorden. Het drietal met de meeste goede antwoorden won de quiz. Uiteraard werden er punten uitgereikt voor de snelste tijd. De winnaars kregen als prijs om de loei hete vlammen, leiders Bastiaan en Donnie, de blussen. Wel gewoon met kleren aan natuurlijk! Nou dat was niet tegen dovenmansoren gezegd en iedere Vrijbuiters rende zo hard als hij of zij kon. De naam en titel van het groepje is mij even ontschoten, maar ik kan je wel mededelen dat het Senne, Rowy en Melina waren die er met de winst vandoor gingen en dus met veel liefde 3 bakken ijs- en ijskoud water over Bastiaan en Donnie hebben heen gegooid.

Nu was het tijd voor het echte werk. We gingen vuur ‘sturen’ (lees: maken). Leider Bastiaan deelde ‘fire sticks’ uit in groepjes waar bij ieder groepje uiteraard een leider toezicht hield. Met deze magnesium stokjes kun je met wat oefenen een hoop vonken laten ontstaan. Het doel was om met deze vonken een klein watje te laten ontbranden. Dit bleek makkelijker gezegd dan gedaan, maar na flink wat oefenen is het bij alle Vrijbuiters gelukt om zelf op survival style een ‘kampvuurtje’ te maken. Toch fijn om je survival skills op orde te hebben zo midden in het bos.

Als afsluiting van de dag werden al onze mini vuurtjes bij elkaar gebracht tot één groot kampvuur en daar hebben de Vrijbuiters allemaal nog even heerlijk wat marshmallows mogen roosteren. Uiteraard werden er traditiegetrouw ook nog wat moppen getapt, maar toen de klok 22:00 uur sloeg was het toch echt tijd om dag te zeggen. De tandjes werden gepoetst, er werd een tekencontrole gehouden en de laatste plasjes werden gedaan. Een halfuur later klonk er niets anders dan gesnurk uit het barak van de Vrijbuiters, vraag maar aan de kinderen :P.

Welterusten voor nu en graag tot morgen bij weer een filmtastische dag!

Woensdag – “Pirates of the Caribbean”

AAAARRRR! Woensdag stond in het teken van piraterij. Het donkere, regenachtige weer maakte dat we bij het verlaten van onze warme luchtbedjes eigenlijk direct in een ‘mysterieuze’ sfeer terecht kwamen. Het was dageraad. In tegenstelling tot het thema Avatar, begon de woensdag direct met spektakel. De Vrijbuiters konden het haast niet geloven, maar er mochten zowaar zwaardgevechten gehouden gaan worden zonder dat je hiervoor straf kreeg.

Normaal is het op kamp natuurlijk ten strengsten verboden om met stokken te gooien of slaan, maar vandaag kneep de leiding één oog met ooglapje dicht. Leider Donnie had expres ‘veilige’ zwaardgevechten op het programma gezet. Voor zo’n onheilspellend gevecht bij dageraad is echter wel iets heel belangrijks nodig. Je raad het waarschijnlijk nooit: een zwaard! Alle Vrijbuiters werden op pad gestuurd voor potentieel vecht materiaal. Bij voorkeur een lekkere stevige lange stok, die niet te dik was. Ook was een handbeschermer benodigd, want het zou er zoals beloofd heftig aan toe gaan. Al snel bleek dat een aantal Vrijbuiters vaker opzoek waren geweest naar zwaarden. Binnen no-time lag er bij iedereen een mooi setje takken op tafel. Met niets meer dan een stukje touw en wat aluminiumfolie werden de prachtigste zwaarden gecreëerd. Fantastisch om te zien hoe creatief onze Vrijbuiters zijn. Na al dat geknutsel kon het echte gevecht dan eindelijk beginnen. Terwijl leider Patric nog even een bloedstollend piratenmuziekje op de achtergrond aan zet, barst de strijd los. Met veel geschreeuw, gelach en ook gejuich wanen we ons even in een scene van de Pirates of the Caribbean. Wat een show, wat een spektakelstuk en wat een start van de dag..

Na een heerlijk broodje bal (wat een luxe wederom) stond het Woemid op het programma. Normaalgesproken een gezamenlijk middagprogramma waarbij alle clubs voor eventjes samenkomen. Helaas was kon dat jaar niet in verband met de kampbubbels (hét kampwoord van 2021), maar toch had de kampleiding voor iets heel speciaals georganiseerd. In de bossen tussen het Vrijbuiter- en Puppieterrein was een gigantisch speelparadijs van allerlei opblaastoestellen neergezet. Een buikglijbaan, een tobbedansbaan, een levend tafelvoetbalbaan, een piraten obstakelbaan en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Het was eigenlijk gewoon te veel om op te noemen en natuurlijk super vet dat dit zo goed voor ons geregeld was. Het is eigenlijk overbodig om te zeggen maar de kinderen hebben zich deze middag kostelijk vermaakt. Als ik eerlijk moet zijn de leiding trouwens zelf ook! :)

’s avonds mochten de Vrijbuiters opzoek naar een schatkist met een echte piratenkaart. Zo’n coole met verbrande randjes en met niets anders dan een rood kruis. Die schat vinden, dat bleek nog best wel lastig te zijn. Gelukkig hadden de sluwe piraten een aantal hints voor de Vrijbuiter piraten achtergelaten op het terrein, dat hielp ze een beetje op weg. De laatste hint verraadde zo bijvoorbeeld dat er op de plek van de schat een klein kruisje te vinden moest zijn. BINGO! Die hadden we zo gevonden. Toen kon het graven eindelijk beginnen. Niet met een schep natuurlijk, welnee! Gewoon met onze 70 handen. Als een geoliede machine werd de schatkist steeds meer in het zicht gegraven. Hij bleek uiteindelijk toch nog wel zo’n halve meter diep te liggen.

Goud? Diamanten? Zilver? Of toch een vloek? Wat zou er in de schatkist zitten, fluisterde de Vrijbuiters, terwijl één moedige piraat de kist probeerde open te rommelen. Al snel werd het duidelijk: het was snoepgoed! Zo veel dat we er het hele kampterrein waarschijnlijk een week mee konden wakker houden!

Je snapt het al, van slapen kwam deze avond maar weer weinig terecht. Toch konden wij wel degelijk merken dat we inmiddels alweer over de helft van de week waren, de batterijen begonnen alweer aardig leeg te raken. Snel aan de opladers dus maar. Handen wassen, tandenpoetsen, tekencontrole en nog een laatste plas. Vrijbuiters welterusten en graag tot morgen!

Donderdag – “Ratatouille”

Terwijl ik start met het schrijven van dit stukje speelt in mijn achterhoofd het muziekje van de Dr. Oetker Ristorante pizza’s mee. Weet je wel? ♫La donna è mobile, qual piuma al vento♫. Best wel grappig, aangezien Ratatouille een Franse film en een Frans gerecht is. Afijn, het draait vandaag om eten, eten, eten, eten en nog eens eten. Zo ver is duidelijk en wij zijn er GEK op.

Het leek te leiding verstandig om deze dag te beginnen met een intensieve bootcamp warming-up. Eerst even wat ruimte maken en calorietjes verbranden. Die zure matten gaan altijd vreselijk op je heupen zitten. Na de warming-up kon het thema beginnen met een heuse Ratatouille quiz. Hierin kwamen vragen voor over de film, maar ook over wereldberoemde gerechten, chef-koks en natuurlijk de 5 smaken. Zelfs umami ja!

Het volgende programma had werkelijk niets te maken met het thema Ratatouille, maar des te meer met het thema Hollywood. We gingen Hollywood ‘Hands of Fame’ maken voor op onze eigen walk of fame. Het klinkt ingewikkeld en dat was het ook eigenlijk wel :P. Elke Vrijbuiter kreeg een bakje met daarin een exact afgewogen portie gips. Hier moesten de kids zelf op gevoel water bij doen. Dit ging eigenlijk heel erg goed en al heel snel kreeg iedereen een mooi ‘papje’. Maar, toen sloeg het noodlot toe. Alle Vrijbuiters, nouja bijna allemaal, waren zo gefascineerd met het door hun gemaakt ‘papje’ dat ze heerlijk bleven door roeren en kliederen. Echter, beste ouders, wat gebeurd er met gips als je het laat opdrogen? Juist! Dan wordt het knal en knal hard en kun je er eigenlijk niets meer mee. Gelukkig leidsters Sarah en Sanne zo slim geweest om ruim voldoende gips in te slaan en kwam er gewoon nog een tweede poging.

Dit maal verliep alles wel vlekkeloos en zo konden alle Vrijbuiters hun handafdruk toch nog voor eeuwig vastleggen in klei. Sommige kozen er voor om de handafdruk nog helemaal mooi op te maken met verf en glitters. Andere vonden het kleipatroon zelf al indrukwekkend genoeg. Nu maar hopen dat de handen ook daadwerkelijk heelhuids zijn thuis gekomen. Anders misschien een leuk idee om nog eens thuis na te proberen in de vakantie. Ouders geloof ons, dit geeft helemaal niks geen troep. Echt niet. Niks!

’s Middags gingen we dan eindelijk echt met eten aan de slag. De Vrijbuiters werden uitgedaagd om zelf tagliatelle con ragù alla bolognese te gaan maken, in de Nederlandse volksmond beter bekend als Spaghetti Bolognese. Als eerste uiteraard de pasta. Niets uit een pakje, alles zelf maken! Bloem, eieren en een snufje zout. Meer is voor de lekkerste pasta van de wereld niet voor nodig. Nouja, en een boel kneden en liefde dan. Heeeeeeeel veeeel kneden en dus heel veel liefde. Het liefst 15 minuten, had leider Bastiaan gezegd. “Nou euh, laat het hem lekker zelf doen” zo klonk het aan één van de tafels” of “15 minuten? In die tijd kunnen we gewoon een complete bouwhut bouwen” zo werd gefluisterd in een andere hoek.

Na het kneden mocht het fluweel zachte deeg in mooie strookjes worden gesneden met een pizzasnijder en dit gaf prachtige tagliatelle als resultaat. Stap 1 was volbracht, nu op naar de saus! Iedere Vrijbuiters kreeg een stuk: wortel, ui, bleekselderij en tomaat. De opdracht was om deze groenten alle ‘brunoise’ te snijden, de Franse en in dit stukje totaal onzinnige beschrijving voor het in blokjes snijden van een halve centimeter. Ja lieve ouders, als we het doen, dan doen we het ook goed! Nooit meer vergeten: ‘brunoise’. Dat was stap 2!

Last but not least, de gehaktballetjes. Iedere groep kreeg een halve kilo gehakt, een gesnipperd uitje en een door leider Donnie zorgvuldig samengesteld kruidenmengsel op zijn tafeltje. Niet op in een mooie schaal of in een kom, nee, gewoon lekker op tafel. Lekker met 10 Vrijbuiterhandjes tegelijk in het rauwe gehakt kliederen. De verse Harderwijkse veengrond die onder de nagels vandaan kwam zorgde voor een extra smaak dimensie, zo bleek later. Nee zonder gekheid. Je zou het haast niet geloven, maar de pasta was zo ontzettend goed gelukt. De Vrijbuiters hadden deze avond de keuze tussen de nasi van de kookstaf of de door zichzelf gemaakte pasta Bolognese. Wij kunnen je vertellen, het was duwen en trekken voor de rij van de pasta! Jeetje mina wat hebben de Vrijbuiters lekker zitten smikkelen van die heerlijke pasta. Zo zie je maar, zelf de meest lekkere gerechten op tafel zetten is helemaal niet zo ingewikkeld. Sterker nog, het is zelf hartstikke leuk! Op naar de avond!

Nee hè, alweer donderdagavond! Dus alweer de laatste avond van deze kampweek! Dat kan maar één ding betekenen. Mooiste kleren aan, make-up uit de tas, gel in de haren, wimpers in de krul en je favoriete schoenen aan. Maar wacht eens even, wat gaat leider Bastiaan nou doen? NEE! NEE! Dat hoort niet op de laatste avond? Leider Bastiaan ligt als een biggetje te knorren in de modderpoel voor het barak. Niks geen mooie kleren, niks geen make-up! Lekker klieren en kladderen, zoals dat hoort op Don Bosco kamp. Er kwam zelf een ‘veilig’ moddergevecht tot stand en als afsluiter mochten alle Vrijbuiters één maal een klodder bagger tegen de rug van leider Bastiaan gooien. Leider Donnie daar in tegen, die op een veilig afstandje in zijn mooie kleren stond te kijken, kreeg op zijn beurt een ‘air strike’ te verduren, waarbij een zogenaamde baggerbal kapot klapte op zijn pet en zijn hele pak besmeurde met blubber. Heerlijk!

Uiteraard kon het echte feest niet uitblijven en na een korte douche, (ja je leest het goed, er mocht dit jaar zowaar gedoucht worden) mochten alle Vrijbuiters in hun mooiste outfit aantreden in de grote tent. Er stond een heuse love night op het programma. Wooeehoeee! Dropveter eten, schuifelen, kruiwagen lopen, blind koekhappen. Het was een avond om niet snel te vergeten en aangezien één foto meer zegt dan duizend woorden en dit stukje nu al veeeeel te lang duurt zeggen wij: neem een kijkje in het fotoalbum om een beetje van de sfeer van deze heerlijke avond te proeven.

Voor nu snel tandenpoetsen, wassen, plassen, tekenen en een klein verhaaltje. Slaaplekker en tot morgen!

Vrijdag – “Tarzan & Jane”

Vrijdag stond geheel in het teken van de Disney Klassieker: Tarzan & Jane.

De dag begon met een stevig ontbijt en daarna de laatste bootcamp van de week, deze viel wel wat zwaarder dan de andere dagen door onze cola-kater van de disco. Daarna was het helaas tijd om de minder leuke klusjes van kamp te doen: opruimen, schoonmaken en onze tassen weer inpakken want helaas zat het Don Bosco Kamp 2021 er alweer bijna op voor de Vrijbuiters! Niet getreurd! We hadden nog een goed gevuld programma voor de boeg.

Nadat we de tassen hadden ingepakt (dat was nog al een grote klus met alle dames, want die hadden van alles mee van meerdere kussens tot aan lippenstift en hakken voor de disco) konden we de barakken gaan poetsen.

Na al dat harde werken was het eindelijk weer tijd voor lol. De leiding had een leuke middag voor de Vrijbuiters in petto bij de zand- en speelvlakte een stukje verderop. Onderweg naar het veldje hebben we een pitstop gemaakt voor een goed vullende lunch, we hadden natuurlijk nog steeds een beetje last van de cola-kater. We namen plaats op het terras en werden goed verzorgd met een lekker warm patatje! De Vrijbuiters vonden het maar wat leuk op het terras want bij elke vrachtwagen die voorbij reed deden ze hun best om de chauffeur eens goed te laten toeteren. Elke paar minuten kwam er weer een vrachtwagen langs en was het raak, de chauffeur ging toeteren en alle Vrijbuiters lagen op de grond van het lachen.

Eenmaal bij het veldje aangekomen was het eerst de hoogste tijd om de laatste post uit te delen. Alle lieve ouders/verzorgers/opa’s, oma’s/vrienden/familie wat hebben jullie veel kaarten geschreven dit jaar! Het is ontzettend leuk om al die blije gezichtjes te zien tijdens het lezen. Nadat alle kaarten waren gelezen werden deze goed opgeborgen, want het was tijd om in een kring de leukste herinnering aan kamp op te gaan schrijven. Iedereen kreeg een stukje papier en een pen en mocht zijn of haar leuke herinnering opschrijven maar zonder naam, alles ging in een grote pot en dan gingen we raden wie welke had opgeschreven. Er kwamen allemaal leuke herinneringen voorbij zoals: de disco, de waterspelen, de speurtocht, vuur maken, het water(kleuren)gevecht, pasta koken en nog veel meer!

Terwijl de leiding alle spellen uitzetten mochten de kinderen het speelveldje verkennen, hier waren een klimrek, kabelbaan, waterspelletjes en nog veel meer. We hebben een drieluik gedaan van katapult schieten, pijl en boog schieten en luchtbuks schieten, helemaal in stijl van Tarzan en Jane want je moet natuurlijk wel je eigen eten kunnen vinden in het bos! Het katapult schieten gebeurde met tennisballen op een grote toren van emmers en dit was nog moeilijker dan gedacht. De pijl en boog ronde bestond uit het schieten op verschillende ballonnen, de ene verder weg en hoger dan de ander en er is er geen één heel gebleven. Het laatste onderdeel bestond uit luchtbuks schieten en hier was wel een beetje hulp van de leiding bij nodig want de ballonnen waaide alle kanten op van het kleine windje wat er stond, maar ook hier is geen één ballon veilig gebleken voor de Vrijbuiters.

Inmiddels was het weer tijd om terug te lopen richting het kampterrein want hier stonden overheerlijke pannenkoeken voor ons klaar! Alle Vrijbuiters waren enorm hongerig van alle spellen de hele middag en sommige hebben wel vier pannenkoeken gegeten met allerlei soorten beleg. Na een drukke dag, vol van het eten en met een traantje in onze ogen (want stiekem wilde we nog niet naar huis) zijn we in de auto’s gestapt terug naar Halfweg na een geslaagde week in Hardewijk.

Lieve Vrijbuiters, dat was hem dan alweer. Het officieele einde van het Don Bosco kamp 2021. Wat hebben wij van jullie genoten. Hopelijk hebben jullie net als ons een fantastische tijd gehad in Harderwijk. We zien jullie heel heel heel graag volgend seizoen terug bij Don Bosco. Voor de Vrijbuiters van volgend jaar alvast tot dan en voor de Spelbrekers heel veel plezier gewenst en succes met fietsen volgend jaar :)