In memoriam Ome Herman

In Memoriam

(Ome) Herman Kreike

Maandag 8 augustus 2016 is één van onze voormalige voorzitters, mede oprichter en één van de voornaamste drijfveren van Don Bosco, Herman Kreike overleden. Na een kort ziekbed heeft hij van het leven en zijn gezin afscheid moeten nemen.

Herman, zoals wij hem moesten noemen, heeft in de bestaansjaren van Don Bosco enorm veel voor onze vereniging betekend. Zo begon hij in de begin jaren als leider samen met 2 andere mannen. In de loop der jaren heeft hij vele taken op zich genomen en uitgevoerd. We kunnen ze niet allemaal noemen, maar we gaan toch aan een lijstje beginnen. Hij organiseerde clubs en kampen, hij regelde sponsoren, hij maakte en stencilde het clubblad “Onder de Pannen”, maakte verslagen van vergaderingen, verzorgde samen met de dinsdagmorgen ploeg het onderhoud en schoonmaak van de clubhuizen, hij organiseerde en regelde enorm veel voor de grote fancy fairs en de vele Tufritten en nog heel veel meer.

Herman was ook goed in het maken van planningen en kon alles op schaal goed uittekenen. De indeling van de kampterreinen en de barakken kon je in één oogopslag zien. Ook in Villa Bosco zijn de sporen van zijn organisatie en aanwezigheid nog duidelijk te zien. Denk eens aan alle fotowanden en aan de stickers, die er overal door het pand hangen met daarop geschreven wat er zou moeten liggen op die plek. Dit laatste heeft hij ooit ook nog eens gedocumenteerd in het zogenaamde “Wat ligt waar” boekje. Je kon er echt alles in vinden en wat een werk zal hij daaraan gehad hebben.

Het was een man van zijn woord en als hij een afspraak met je had, dan kwam hij die na. Andersom verwachtte hij dat ook van de leiding dat ze zich aan hun afspraken hielden. Veel tijd werd er dan ook doorgebracht in zijn stencilkamertje op de Osdorperweg en Beatrixstraat. Hier maakte hij voor de leiding zijn beroemde gele kaarten in. Als iemand bijvoorbeeld z’n/haar briefjes niet had ingeleverd, dan kregen ze een gele kaart in hun envelopjes met een duidelijke boodschap waarom hij/zij een gele kaart had gekregen. Spraakmakend, maar zeker ook heel geestig.

In 1994, toen bekend was dat de oude Jozefschool gesloopt zou worden en er een nieuw onderkomen voor Don Bosco gezocht moest worden, liet Herman zich van zijn beste kant zien. Een nieuw clubhuis op grond van de kerk, gesponsord en gemaakt door vele vrienden van Don Bosco met Herman als opper bouwopzichter, die de touwtjes strak in handen had. Hij kon het niet laten rusten en het nieuwe clubhuis kwam er, waar we nu alweer ruim 20 jaar onze clubs geven.

Voor al zijn inzet is Herman zelfs onderscheiden en op tv geweest. In een programma van Jos Brink werden destijds mensen die een belangrijke toevoeging tot de samenleving waren in het zonnetje gezet. Voor al het werk dat Herman voor Don Bosco heeft gedaan, is het pad wat langs de Katholieke Kerk loopt omgedoopt tot het “Ome Hermanpad”. Hij was er erg trots op.

Herman was de laatste jaren niet meer bij Don Bosco betrokken. Dit omdat het tijd werd om alle stokjes over te geven. Herman was op leeftijd. Zijn drijvende krachten werden overgedragen aan diverse mensen en dit was niet gemakkelijk voor hem. Hij ging zich verder verdiepen in de digitale wereld en maakte zelfs zijn eigen website met de stamboom van zijn familie. Ook heeft hij een grote rol gespeeld in het verzorgen van Tiny, zijn lieve echtgenote die hij een aantal jaren geleden heeft verloren.

Wij vragen ons af of er in de nieuwe wereld waar Herman terecht gekomen is, ook zoveel te regelen, te organiseren en te onderhandelen is. Wij kunnen hem van harte aanbevelen voor deze taken!

Wij wensen Willy, Wim, Carla en iedereen die bij de familie van Herman hoort heel veel sterkte bij het verwerken van het verlies van hun geliefde vader, schoonvader en opa.

Lieve (Ome) Herman, ik zou zo graag een rakker willen wezen…..

Goede reis en rust zacht

Volledige document