Een ode aan de Don-Bosco vrijwilliger

Een ode aan de Don-Bosco vrijwilligers

We zijn inmiddels alweer aanbeland in de laatste week van januari. Op het moment van schrijven is het dinsdagavond half 10 en is de commissie voor het verzenden van de nieuwsbrief weer aan het wachten op mijn stukje dat ik nu snel even aan het typen ben.

Zoals sommige van jullie wellicht weten zijn mijn beide ouders ook behoorlijk actief geweest als leiders en bestuurders van Don-Bosco. Eind december zijn ze na bijna 20 jaar verhuisd en tijdens het opruimen van alle spullen vonden we wat oude ‘onder de pannen’, ons oude clubblad. Tot een paar jaar geleden maakten we nog daadwerkelijk fysieke nieuwsbrieven, een traditie welke we jaren hebben volgehouden maar welke is ingehaald door het digitale tijdperk.

In een van de onder de pannen stond een stuk van mijn vader, toentertijd verantwoordelijk leider van de Middenmoten. Zijn stukje startte met precies dezelfde inleiding als dit stukje. De commissie voor de onder de pannen was aan het wachten op zijn stukje voor de nieuwsbrief dat hij in de avond nog snel even een het typen was. Dat tijdens veranderen is zeker, hij had ongeveer mijn leeftijd en ik was net geboren. Ik daarentegen woon nu nog met een paar vrienden samen in Amsterdam en moet voorlopig nog echt niet aan kinderen denken😉.

Wat echter door alle jaren heen niet veranderd is, is het feit dat er nog dagelijks een enorme club vrijwilligers bezig is met Don-Bosco en haar bijna 200 leden! Zo hadden we dit jaar weer een zeer geslaagde hulpactie voor Sinterklaas. De organisatie start al met de voorbereidingen als we net terug zijn van zomerkamp en is dus bijna een halfjaar bezig met het organiseren van de actie. Eind november en begin december barst het echt los voor ze en zijn ze, samen met talloze vrijwilligers (bestaande uit leiding en aanwas), weekenden en avonden bezig om kids blij te maken en een zakcentje voor Don-Bosco te verdienen.

Tussen de laatste (kerst)clubs door was een andere organisatie alweer bezig met het volgende evenement dat slechts drie weken later plaats zou vinden, de Oliebollenactie. Op oudejaarsdag hebben we met zijn allen ruim 6.000 oliebollen gebakken. Ondanks dat de verkoop vanuit de kids wat tegenviel hebben we, mede door de inzet een zeer geslaagde oliebollenkraam, een mooie dag gehad en weer een knappe bijdrage aan de kas verdiend. Dit bedrag kunnen we weer inzetten voor een leuke activiteit of opnemen als reservering voor een eventueel nieuw pand. Dik 40 vrijwilligers zijn de hele dag bezig geweest met deeg maken, bakken, schoonmaken, verkopen, bestellingen bezorgen, broodjes smeren en muziek verzorgen. De meeste van deze toppers waren rond de klok van 06:00 al aanwezig om te starten en we zijn met zijn allen doorgegaan tot een uur of 17:00. Na een aantal douchebeurten hebben de meeste nog een lekkere oud en nieuw gevierd, moe maar voldaan na zo’n dag.

Wat nou zo mooi is aan het lezen van een oude onder de pannen is dat het voor Don-Bosco niet uniek is dat er zoveel man vrijwillig zoveel werk verzet. De onder de pannen met daarin het stukje van mijn vader was geschreven net nadat de vereniging het huidige clubgebouw had betrokken. Ruim 25 jaar geleden had Don-Bosco ook al huisvestingsproblemen. Ook toen is er een grote groep vrijwilligers dag in dag uit bezig geweest met het organiseren van talloze acties om een nieuw clubgebouw te realiseren. Ook nu hebben we met zijn allen goede hoop dat we op korte termijn eindelijk concreet een nieuwe locatie hebben. Deze moet wel nog gerealiseerd worden, maar met de vrijwilligers van Don-Bosco moet dat geen probleem zijn.

Extra leuk is het daarom dat we vorig weekend een nieuwjaarsreceptie hadden waarbij alle oud-leiding en -bestuurders ook waren uitgenodigd. Een enorme mix van leeftijd, achtergrond, levenservaring en interesses, maar met een grote verbintenis, hart voor Don-Bosco. Een mooi moment daarom om met deze start van het nieuwe jaar eens stil te staan bij wat de gehele vereniging zo mooi maakt: de Don-Bosco’er.

Namens het bestuur willen wij iedereen eens hartelijk bedanken voor de tomeloze inzet waar we altijd zonder meer op kunnen rekenen. Hopelijk kunnen we de komende jaren een groot beroep op jullie doen als we ons nieuwe clubhuis gaan realiseren!

Rest mij voor nu niks meer dan jullie ondanks dat het wat aan de late kant is, toch nog de beste wensen voor 2020 te wensen! Laten we er een mooi jaar van maken en vooral zo doorgaan zoals de afgelopen 64 jaar!

Namens het bestuur een hartelijke groet,

Sven Hiskemuller van der Zijden