De vrijbuiters wanen zich voor één avond in harderwijk

Doormiddel van één keer in het jaar een kampclub te organiseren proberen wij iedereen een voorproefje te geven van wat je te wachten staat op zo’n kamp in Harderwijk. Natuurlijk weten de kids die al eerder mee zijn geweest hoe fantastisch het is, daar aan de bosrand in Harderwijk.

Afgelopen donderdag hebben de vrijbuiters de dagelijkse bezigheden van zo’n kamp meegemaakt, tenminste, na het ontbijt dan J.

Allereerst werden er twee pakjes kaarten tevoorschijn getoverd, en tot onze verbazing wisten bijna alle kids al wat er ging gebeuren. Bosjassen, dat was de bedoeling. Niet te verwarren met klaverjassen. Tijdens het bosjassen, wat ook wel levend stratego genoemd wordt, wordt de groep namelijk opgedeelt in twee teams. Bij allebei de teams hoor een teamcaptain. Deze captain deelt in willekeurige volgorde de kaarten van een gewoon kaartspel uit. De 2 is het laagste, en de aas het hoogst. Toch kun je net als bij stratego de hoogste speler uitschakelen met de laagste, wat het natuurlijk extra spannend maakt. U kunt zich misschien wel voorstellen dat dit spel in het bos nog veel meer indruk maakt in het bos, maar deze keer voldeed een zaal ook.

Nadat team 1 ongeveer gehakt had gemaakt van team twee was het wel zo’n beetje tijd voor de lunch. Echter, bij Don Bosco mag er niet zomaar aangevallen worden. Een klein dankwoordje is wel op zijn plaats, maar dan natuurlijk Don Bosco Style.

Als de kids plaatsgenomen hebben aan de tafel, doen zij de armen overelkaar en rijken deze uit naar de buurman/vrouw. Nadat hij/zij deze stevig vast heeft gegrepen kan men beginnen met bikken.

De bedoeling is dat de kinderen de hieronder beschreven zinnen zo luidt en duidelijk mogelijk doen, om zo het hele kampterrein op de hoogte te brengen van de maaltijd:

“Bikker de bikker de bik bik bik, happer de happer de hap hap hap, eeeeeeet smaaaaaakeeeeelijk!”

En ja, de laatste woorden dienen lang te worden gezongen voor een echte bik.

Na de lunch ging er toch ook echt geknutseld worden. Weliswaar geen piratenschip, maar een doodgewone muizentrap. Zo bleef er nog zat tijd over voor leukere dingen.

Tegen de tijd dat iedereen uitgeknutseld en gespeelt was, was het alweer tijd voor de avondmaaltijd. Een broodje knakworst stond er op het menu, heerlijk! Maarrr, vanzelfsprekend werd er eerst even stevig gebikt.

Na het eten was er nog even tijd om te spelen, maar daarna moesten jullie toch echt jullie tentje opzoeken. Voor het slapen gaan werd er nog een griezelverhaaltje rond het kampvuur verteld, en van slapen kwam dan ook helemaal niets!

Wij hebben het voor eventjes in iedergeval weer heel erg naar ons zin gehad in Harderwijk, en we hopen jullie ook. Het is tenslotte, hoe meer kids hoe meer vreugd in Harderwijk!

De foto´s van ons kampavond avontuurtje vindt je hier.

Tot volgende week!
De vrjbuiterleiding