Spelbrekers kamp nog eens rustig nalezen?

DON BOSCO KAMP HARDERWIJK 10 JULI-17 JULI 2010: SPELBREKERS

Zaterdag 10 juli
Om 10 uur was het dan zover, eindelijk mochten we op de fiets stappen richting Harderwijk. Iedereen had zijn reserve sleutel ingeleverd, was met een hoge factor ingesmeerd en had liters water bij zich. De spelbrekers waren er klaar voor!
Al snel bleek dat het echt ontzettend warm was en dat we regelmatig moesten stoppen zodat niemand uit zou drogen. Gelukkig had de kampleiding voor voldoende water gezorgd en kon iedereen drinken wat hij wilde. Maar wat was het fijn om even bij de Vinkeveense plassen te stoppen, zonder twijfelen sprongen de meeste van jullie direct het water in!
Wat later dan gepland kwamen we na een lange tocht (104 kilometer) aan op het kampterrein. De tenten stonden al klaar, tassen lagen al naast de barak dus was het tijd om de tenten in te delen.
Nadat alle luchtbedden (ze worden ieder jaar groter lijkt wel) waren opgeblazen en de knuffels klaar lagen in jullie bed ;-), konden we aan de eerste heerlijke maaltijd van Jeroen en Paul beginnen. Na het eten snel afwassen, alhoewel een vaatwasser nog sneller is, hadden we gelukkig nog wat tijd over om elkaar beter te leren kennen door middel van een namenspelletje. Om kwart voor 11 was het echt tijd om naar bed te gaan zodat jullie heerlijk konden gaan slapen. Echter zat het weer ons niet mee en barste het onweer los boven Harderwijk. De eettent vloog bijna omhoog en een aantal van jullie kwamen bij ons zitten. Gelukkig was het na een half uur voorbij zodat iedereen echt rustig kon gaan slapen. Ontsnappen was niet echt mogelijk door de vele plassen en de regen die maar bleef vallen…

Zondag 11 juli
De vogeltjes fluiten en het zonnetje schijnt. Na een zware fietstocht zijn alle kleine lichaampjes van jullie redelijk hersteld en al vroeg dartellen de lieve spelbrekertjes over het kampterrein. Ook voor de leiding is dat het teken om uit de veren te komen en de eerste hele kampdag te bespringen als een leeuw op zijn prooi.
Na een goed ontbijt hadden we het allemaal al door. Dit belooft een mooie dag te worden om iets actiefs te doen, of misschien wat leuks op het water. Weet je wat, we doen het gewoon allebei. De mannen sprongen op de fiets om op zoek te gaan naar een goed stukje strand om vlotten te bouwen.
Na een kleine zoektocht door de diverse industrieterreinen van Harderwijk, waren we aangekomen bij een klein strandje. Later werd duidelijk dat dit stukje vooral werd gebruikt om de boten in het water te laten, alleen hadden wij die nog niet, maar gingen wij ze zelf maken. Met behulp van 8 vettonnen van de firma Roti, als je niet wist waar ze vandaan kwamen dan rook je het wel, veel balken en een hééél lang stuk touw gingen we aan de slag. Na een kleine instructie van Akela’s Koen en Roy en onder het goedkeurende oog van Karin, gingen de mannen aan de slag. Er werd flink geknoopt met alle knoopsoorten die er zijn. de paalsteek, een vissersknoop, een treksteek en zelf hier een daar een oudewijvenknoop ze kwamen allemaal voorbij. En dan tadáá: 2 prachtige vlotten die deze jonge mariniers naar diepere vaarten moest brengen. al snel op het water bleek dat de diepere vaarten niet gehaald zouden worden, want hoe ver je ook het water in liep, veel hoger dan je middel kwam het water niet. Dat was eigenlijk wel lekker.
Na enkele uren op het water te zijn geweest, waarbij de leiding heerlijk op een opblaasbootje lag te dobberen en genoot van een heerlijk zonnetje, kwam Thieme het water uit, hij was op iets scherps gaan staan, en had een flinke jaap in de voet. Na professioneel verbonden te zijn door dokter Koen en zijn lieftallige assistente Karin, was het ook wel mooi geweest. En dat kwam mooi uit, want de vlotten vielen langzaam uit elkaar en het weer betrok ook een beetje.
Omdat we toch bij het water zaten hebben we gelijk ook maar even van de mogelijk gebruik gemaakt om te gaan vissen. Even verderop een plekje gezocht en met behulp van lijnen, dobbers, bamboestokken en een flink stuk tape, werden prachtige hengels gebouwd. Na even te hebben gevist, kwam Thieme aangelopen, en bleek de wond flink te hebben gebloed en was het beter om de vishengels op te bergen en richting het kampterrein te gaan om de wond na te laten kijken. Erg jammer aangezien we op het punt stonden om een gigantische vangst binnen te halen
Ook de meiden hadden een mooi programma voor de boeg deze ochtend! Aangezien het gedrag van onze dames soms nogal shockerend kan zijn (bijvoorbeeld taalgebruik, boeren, eten met de mond open), besloot de leiding dat het nu toch echt wel eens tijd was voor een sessie: ‘Dames in de dop’. Tijdens deze etiquette ochtend hebben we geprobeerd ze wat manieren bij te brengen. We laten overigens in het midden of dit gelukt is..  We begonnen met wat tafelmanieren van Maurice. We stonden versteld wat sommige hiervan wisten! Daarna begonnen we met het versieren van de borden en kandelaars die de meiden mee hadden gebracht. Onder begeleiding van goude en zilvere spuitbussen, glitters, bloemen en ander vrouwelijk geweld, werden de borden prachtig versierd! Hierna gingen we door naar fase 3: high tea hapjes voorbereiden. Hier hadden we de hulp van kok Jeroen bij nodig! Hij heeft jullie uitgelegd wat en hoe jullie konden maken en jullie gingen meteen wild aan de slag met zijn eigen gemaakte neerslaande, muffins en koekjes. Er werden heerlijke sandwiches en zoete hapjes gemaakt! Uiteindelijk was alles klaar en hebben we met zn allen de tafels mooi gedekt om alles op te eten. Mooi gevouwen serveteen, ballonnen op de bomen, feestelijke borden, mooie glazen met bubbels, het zag er super feestelijk uit! Proost op een mooie kampweek!

In de middag bleven de meiden lekker op het kampterrein in de schaduw voor het volgende programma: ‘Project Catwalk’! De meiden werden in groepen verdeeld en hebben met behulp van eigen oude kleding, stofjes en versiersels iemand van hun groep een mooie nieuwe outfit aangemeten! Als echte modeontwerpsters gingen ze aan de slag en vlogen de naalden, draden en glitters ons om de oren. Maar... onze meiden presteren goed onder tijdsdruk! Wat een toffe outfits meiden! Lara’s groepje liep alleen een jaar achter door de collectie van zomer 2010 te presenteren, maar een rekenfoutje mag de pret niet drukken! Na buiten een professionele catwalk te hebben opgebouwd moesten we opeens snel naar binnen voor een tropische bui. Uiteindelijk kwamen de jongens alweer terug op het kamp en hebben zij binnen in de tent de catwalk presentatie kunnen bewonderen. De modellen liepen professioneel over de catwalk en de presentatrices wisten alles goed te verkopen! Maar welk groepje had nou gewonnen? De applaus meter gaf de doorslag en model Donja had met haar groepje gewonnen!

Nu hadden we even tijd voor onszelf om vervolgens een heerlijke maaltijd naar binnen te werken. Daarna konden we ons opmaken op wat voor bijna iedereen het hoogtepunt in zijn of haar kampcarrière kon zijn. Het winnen van het WK met het Nederlands elftal
Het Vrijbuiter barak was omgebouwd tot een ware DB-Arena. Waar iedereen verkleed en met de vuvuzela in de aanslag klaar zat om de wedstrijd te kijken. Het was er erg warm, maar dat maakte niet uit: we waren er klaar voor. Bijna 2½ uur later en een illusie armer keerden wij weer terug naar het spelbreker kamp. Het is voor iedereen bekend. Nederland verloor helaas, en wat een groot feest had moeten worden, werd voor velen een domper.
Veel teleur gestelde gezichten liepen met een tandenborstel in de hand richting de wasbak en weer terug. Snel het bedje in en dit debacle snel vergeten. Gelukkig leent een kamp zich daar erg goed voor, omdat je weet dat je nog veel leuke dingen te wachten staan en je er ook niet te lang over na hoeft te denken.
Het was die nacht ook verder erg rustig. Omdat naast de nederlaag ook de fietstocht nog aardig in de lijfjes zat. We konden dus rustig gaan slapen en ons klaarmaken voor de volgende dag op kamp……

Maandag 12 juli
Maandag alweer! We zijn volledig geacclimatiseerd en vooral de jongensleiding laat allerlei gassen vliegen onder luid kabaal. Met excuses als ‘we zijn toch op kamp!’ en ‘moeten we buikpijn krijgen dan?’ laat de vrouwelijke leiding het maar over zich heenkomen en verplaatst zich regelmatig naar frisser ruikende plekjes. Zo ook deze ochtend werd al voor de wekker ging luide scheten gelaten! Maar goed... Wat staat er op het programma? Nou, erg veel kan ik je melden! Eerst snel ontbijten en de corvee ploeg opjagen, voor we kunnen beginnen. We besloten om wat programma’s om te gooien in verband met de weersverwachting. De leiding heeft nog nooit zoveel buienradar gecheckt als dit kamp! We begonnen dus met een programma aan de hand van DE vraag van de week: ‘Wat gaan we doen?’. Daar moesten jullie aan de hand van vragen dus eerst achter zien te komen. Uiteindelijk kwamen jullie allemaal bij Jeroen in de keuken of bij het Vrijbuiter barak terecht om een formulier om te halen voor de Smiley-tocht! Bij de rood-witte paal kwamen jullie Claudia tegen die elk groepje weg moest laten gaan met 2 minuten ertussen. Aan de hand van verschillende smileys op de bomen kregen jullie de route naar verschillende opdrachten. Erg leuk bedacht door onze Marcel, maar alleen jammer dat terwijl iedereen midden in het bos stond, het opeens met bakken uit de lucht kwam! Iek! Hardrennend terug naar de tent dus! De bui duurde de leiding wat te lang, dus ze besloten 1 voor 1 de kinderen in de modderplassen te gooien buiten! Wat zagen jullie eruit!

We waren nu toch al nat, dus hup op de fiets naar het zwembad! We gingen naar het bad in Harderwijk, dus dat was gelukkig maar 10 minuten op de fiets. Karin en Claudia werden eenmaal binnen meteen aangesproken door de schoonmaker over de woestenij aan Harderwijks bos wat aan jullie schoenen en lijfjes was vastgeplakt. Eerst schreeuwde hij angstig naar jullie dat jullie eerst moesten douchen en daarna kregen wij een standje. Of we jullie niet eerst konden afspoelen of dat jullie buiten je schoenen uit moeten doen. We zeiden uiteraard braaf ja, maar dachten heel wat anders. We hebben lekker geweekt en gespeelt en gebubbelt in het zwembad. Toen het weer wat opklaarde hebben we het buitenbad opgezocht en hoorde we over Babette haar crush op de jongen van de camping en wat voor soort jongens de meiden nou eigenlijk leuk vonden.

Terug op het kampterrein had de kookstaf het eten alweer klaar, dus snel tafeldekken en aanvallen! Daarna kregen we het 3maal daagse getreuzel bij het afwassen, voordat we aan het nogal wilde avondprogramma konden beginnen, onder leiding van onze Roy! We gingen levend bingo doen. Per tafel kregen jullie een grote bingo kaart. Elk nummer dat geroepen werd en die op de kaart stond, was gelinkt aan een object. De objecten stonden op een tafel ver buiten de tent, dus de eerste twee die bij de tafel waren, hadden het nummer op de kaart afgestreept en dus kans op een bingo! Er werd gerent voor het leven en uiteraard kwamen er ook wat botsingen aan te pas. Hele fietsen werden er naar binnen gesleept en er werd zelfs valsgespeeld om te winnen! Wat fanatiek zijn jullie zeg! We hebben in ieder geval erg gelachen! Daarna snel tanden poetsen en naar bed! Jullie begonnen te klagen dat het nog zo vroeg was, maar de leiding wist natuurlijk meer....

Nadat jullie eindelijk een half uur stil in pyama in de tenten lagen werden jullie wakker gemaakt en uit de tenten gehaald voor een nacht programma! Nikki G en Dana waren al bang bij het idee alleen al, dus die bleven dichtbij de leiding. We gingen van het kampterrein af en daar kregen we een eng verhaal te horen over een meisje op kamp, die 1 persoon gezien had en de rest niet. Het bleek dus een geest te zijn, maar Thieme en Tom hadden hele discussies over hoe het nou zat, dus het kwartje viel niet meteen bij iedereen. Andere zaten met vingers in de oren, omdat ze het niet wilde horen. Daarna gingen we in groepjes onder begeleiding van leiding het bos in. Door je zaklap op de bomen te schijnen zag je lichtjes die de route aangaven. Onderweg hadden we wat opdrachten. Het was eerlijk gezegd best eng zo in dat donkere bos! Na de tocht uit te hebben gelopen en elkaar vaak hebben laten schrikken was het nu rond 02:00 toch echt wel tijd voor jullie om te gaan slapen! Ik weet niet of het door het enge verhaal kwam, maar die avond zijn jullie niet meer ontsnapt....

Dinsdag 13 juli
Gisteren was het natuurlijk ietwat laat geworden voor jullie en dat jullie echte slaapkoppen zijn kwamen we vanmorgen pas echt achter.. Zoals gebruikelijk werd jullie leiding in de leiderstent om 8:00uur ruw gewekt door een heeeel irritant beltoontje. Na nog 3x omdraaien gingen we er dan toch maar uit in de veronderstelling dat er al 34 kindjes al aangekleed en wel in de rondte aan het springen waren.. Maar niets was minder waar! Het was nog muisstil rondom de jongens en meidententen en het schemerige zonnetje, de fluitende vogeltjes en de geur van verse koffie (gezet door chek-kok Jeroen) zorgde voor rustgevend beeld in de bossen van Harderwijk.
Om 08:30 dan toch maar wat tenten opengeritst en werden jullie op een vriendelijke manier uit jullie droom gewekt! Jawel, het is dinsdag en we gaan weer een hoop leuke dingen doen!
Na een stevig ontbijt moesten de meiden deze ochtend flink aan de bak! Er werd deze ochtend begonnen met wat rek en strek oefeningen zodat de spiertjes wat losser kwamen te zitten. Na deze oefeningen hebben we het kampterrein al hardlopend verkend.. onderweg zijn we nog even gestopt om wat buikspier oefeningen te doen en eenmaal terug op ons kamp stond er een tv klaar voor wat echte zumba lessen! Dat jullie aanleg hebben voor het gehuppel en gespring is een ding wat zeker is.. alleen de meeste van jullie hebben nog wel een probleem om een goed ritme te bepalen!  Check voor wat filmpjes www.don-bosco.nl!
Ook de jongens hadden deze ochtend een actief programma voor de boeg. Na eerst een stuk door het bos te lopen kwamen we uit op een voetbalveld. Want wat is nou leuker dan met een groep jongens gewoon lekker te gaan voetballen? Thieme kon vanwege zijn teen helaas niet meedoen, maar hij nam gelukkig de rol van de scheidsrechter op zich. En wat heb ik een hoop kaarten gezien. Roy heeft 3x geel gekregen en zelfs 1x rood maar hij ging het veld maar niet af. Als straf mocht hij daarom niet meer scoren. Maar wat haalden jullie een hoop mooie trucjes uit zeg, wij zagen heel wat talent op dat veld. Uiteindelijk won het team van Gino, maar of dat andere team het daar mee eens was? Volgens mij wordt daar nog steeds over gediscussieerd. Na een leuke pot voetbal was het alweer tijd om te gaan eten en de meiden op te zoeken.

Na de lunch gingen we ons voorbereiden op het Dinsdag Avond Programma, oftwel het DIAP! De meiden trokken zich in de tent terug om het theme “Amercan next topmodel” een stukje te verzinnen. Natuurlijk is het bij onze 22 meiden zo dat er 22 verschillende ideeen uitkwamen maar na zo’n 3 uurtjes overleg, oefenen, overleg, oefenen, overleg, oefenen, overleg en nog eens oefenen stond er dus een fantastisch dansje klaar en waren er outfits gemaakt voor onze modellen.
De jongens volgende een geheel andere tactiek.. Zij gingen lekker relaxed in het zonnetje zitten en na pak hem beet een halfuurtje slap ouwehoeren met elkaar en 2x oefenen stond er een stukje klaar met het thema “The next Michael Jackson”.
De spanning steeg tijdens het DIAP tot ultieme hoogte maar uiteindelijk waren het onze jongens die zich een jaar lang de beste van het DIAP mogen noemen. Jullie waren echt top mannen en heb de rest van de kamp een poepie laten ruiken.. gefeliciteerd!!
Na het DIAP hadden we nog een klein uurtje de tijd voor wat gekkigheid en dat het gek werd kon je wel zeggen. Gewapend met wat dozen eieren onder onze arm zochten we een rustig plekje op en mochten jullie elkaar met eieren bestoken. Tenminste, het was de bedoeling dat het ei van de tegenpartij gevangen zou worden maar menig ei belandde op een hoofd, kin, mond of op nog veel vreemdere plekjes. We hebben in ieder geval een hoop lol gehad en na wat wassen zochten jullie je bedje of voor een verdiende nachtrust!
Weltrusten en tot morgen..!

Woensdag 15 juli
De dag begint zoals elke dag met opstaan. Iedereen kijkt nog een beetje suffig van de slaap, maar met de zonnestralen door de boomtoppen en de heerlijke temperatuur is iedereen snel weer “bij kennis”. De corveeploeg dekt de tafels, de leiding haalt de pot met thee uit de CVD en in een korte tijd zit iedereen te genieten van het ontbijt. Deze ochtend moeten we ook LUPA’s maken, want die hebben we voor het middag programma nodig. Voor iedereen die niet weet wat LUPA is, het is een afkorting voor lunchpakket. Na het heerlijke ontbijt wordt er snel afgeruimd, afgewassen en afgedroogd.

Tijd voor het gezamenlijke ochtend programma: Koken met sterren. We hebben deze ochtend de lekkerste fruithapjes, milkshakes en fruitspiesen gemaakt. Het was nog wel wat werk om al het fruit in mooie stukjes te snijden, maar het resultaat mocht er zijn; een 100% verantwoord tussendoortje! Weer eens wat anders dat cola, snoep en chips…!

Het middagprogramma was samen met de oudste jongens en meiden. Niemand wist nog wat we gingen doen, behalve de leiding natuurlijk…Met een uitprintte route vertrokken we van het kampterrein richting Hierden waar de eindbestemming TIWA was. Het was een erg warme fietstocht, wederom prachtig zomersweer. Piet Paulusma had het bbq weer minimaal een 9 gegeven!
Het TIWA is een soort adventure park, waar je onder andere kan boogschieten, lasergamen, quad rijden, survivalbaan doen en nog veel meer stoere dingen! Een van de dingen die wij deden was boogschieten en het ging zelfs zo goed voor sommigen dat ze, ondanks hun eerste keer, de roos raakten!!! Heel knap! Gelukkig was er tussen alle pijlen door nog ruimte voor wat waterplezier, want met zulke warmte is het moeilijk om het water in je flesje te laten zitten…

Terug op het kamp gekomen is het tijd voor het avondeten. Dit was ook weer samen met de oudsten. De maaltijd, bereid door onze enige echt superkok Jeroen Kappendijk was krieltjes met een heerlijke salade, doperwten, appelmoes en een hamburger. Omdat voedselgevechten niet meer helemaal in het Don Bosco plaatje passen en het tijdens het eten aardig begon te regenen, was het voor sommigen het uitgelezen moment voor een moddergevecht. Best ranzig en ook wel koud om afgespoeld te worden met de brandslang…

Tijd voor alweer het laatste programma van de avond: De grote M&M Show. Waar denk je aan als je M&M hoort? Juist, nou dat dus niet, want het staat voor Marcel & Maurice. Het was alweer de 3e keer dat deze show op kamp gedaan werd. Er waren 3 groepen die elk een bord hadden met kaartjes erop. Op elk kaartje stond een opdracht die gedaan moest worden. Dat kon een vraag zijn, een muziekfragment of bv iets geblinddoekt eten… Ook leuk was de opdracht om zoveel mogelijk harsstrips te verzamelen met haar van leiding erop. Zelf heb ik ondervonden dat ze niet alleen op benen werken, maar ook op armen… Het was wederom weer een leuke show! Kijken of ze het volgend jaar kunnen overtreffen………………… Slaap lekker en tot donderdag!

Donderdag 15 juli
……….en toen was het alweer donderdag. Je gaat naar mate de week vordert steeds meer merken dat zo’n kamp toch behoorlijk vermoeiend is. En dan voor zowel de leiding als de kinderen, want als om 08:00u de wekker gaat in de slaaptent van de leiding is het nog doodstil op het kampterrein. Vervolgens moet de leiding ook nog eens aardig wat moeite doen om alle Spelbrekers wakker te krijgen en een aantal van jullie is daar op z’n zachts gezegd niet blij mee en had maar wat graag nog een paar uurtjes verder willen slapen. Maar dat gaat helaas niet, want we hebben weer een programma klaar staan voor jullie deze ochtend.
Het was weer tijd om een programma apart te doen! De meiden hadden (bijna) allemaal een aantal mooie foto’s van zichzelf meegnomen en daarmee gingen we een echt Spelbrekers roddelblad maken. Met stukjes tekst uit een echt roddelblad, aangevuld met de foto’s van jullie zelf en jullie leiding en verder nog jullie eigen creatieve inbreng met stiften en andere knutselbenodigdheden werd een schitterend nieuw roddelblad in elkaar gezet. De leukste pagina’s zijn terug te vinden elders in deze Onder De Panne.
Met de jongens gingen we het bos weer in met op ons rug een luchtbuks en voldoende kogels! Uiteraard zochten we een mooi plekje op waar niemand geraakt kon worden door de kogels. Iedere jongen mocht 5 kogels schieten op een papieren schietschijf, sommige schoten alles raak, anderen alles mis. Nicky was een ervaren schutter en schoot bijna alles raak! Om voor de minder ervaren schutters een groter doelwit te creëren mocht iedereen ook op een ballon schieten. Gelukkig schoot iedereen toen wel raak! Nadat we alles opgeruimd hadden in het bos gingen we weer terug naar het kampterrein, we hadden nog een groot deel van de dag voor ons.

Na de lunch was het tijd voor het middagprogramma. En wat voor een programma! Ik denk dat er nog nooit zo’n hightech programma mee is gegaan op kamp. Hierbij is een bedankje richting Dennis W. dan ook zeker op zijn plaats voor het beschikbaar stellen en in elkaar knutselen van de spullen. Maar wat hebben we nu precies gedaan? Karin en Belinda hadden voor jullie een Don Bosco versie van het TV spel The Phone bedacht. Jullie werden verdeeld in 5 groepen en elke groep kreeg een echte BlackBery mee en een opdrachtenboekje. Vervolgens gingen we op de fiets richting het centrum van Harderwijk waar het spel zich ging afspelen. De bedoeling was dat jullie door de opdrachten goed op te lossen een aantal telefoonnummers te zien kregen en nadat jullie deze hadden gebeld kregen jullie van de telefoonstem een woord. Als jullie 5 nummers goed hadden gebeld en dan ook 5 woorden hadden gekregen, konden jullie met die woorden weer een zin formuleren.
Toen jullie je hadden gemengd tussen het winkelende publiek van Harderwijk, was het voor de leiding tijd om eens heerlijk onderuit te zakken op een terrasje midden in het centrum en zich tegoed te doen aan een heerlijke lunch. Ondertussen kwamen de eerste van jullie bij ons aan de tafel om een beetje op weg geholpen te worden met het eerste telefoonnummer. Deze hulplijn kostte jullie overigens wel 2 Euro per keer, wat van het budget van 10 Euro werd afgehaald welke jullie aan het begin van het spel hadden gekregen en waarvan het restant uiteindelijk in de kampwinkel mocht worden besteed.
Maar nadat jullie allemaal een keertje geholpen waren, begonnen jullie het spel toch aardig door te krijgen. Al hadden een aantal van jullie het al gauw gezien en vonden de grote trap voor het stadhuis toch interessanter.
Na het avondeten en de gebruikelijke treuzel taferelen rondom de afwas, werd iedereen in nieuwsgierigheid gehuld. Roy en Koen waren de hele dag al bezig met het doen van mysterieuze boodschappen en trokken zich nu nog even terug om de laatste hand te leggen aan hun avondprogramma. Zelf de rest van de leiding wachtte in spanning af wat er zou gaan komen en besloot om de tijd maar even te doden met het drinken van een kop koffie. Maar toen was het toch echt zover, iedereen zat inmiddels in de grote tent en keek gespannen richting de opening in het tentdoek. En wat er toen binnen kwam…..?! Ik zou zeggen bekijkt u de foto’s op www.don-bosco.nl zelf maar, dan maak ik er verder geen woorden vuil aan.
Nadat iedereen was bijgekomen van de weinig verhullende outfits van de quizmasters van vanavond, kon het spel beginnen. Het werd een ouderwetse strijd tussen de jongens en de meiden. Jullie moesten allerlei vragen beantwoorden en verschillende opdrachten uitvoeren. Werd een vraag fout beantwoord of een opdracht verloren of niet goed uitgevoerd, dan moesten jullie hap nemen van een tot dan toe nog onbekend goedje. Sommige producten smaakte nog best aardig als we jullie mochten geloven, maar andere zorgden voor zulke vertrokken gezichten dat ze volgens mij bijzonder smerig waren. Op het einde van het spel werd bekend gemaakt wat jullie nu eigenlijk allemaal hadden gegeten en ik kan u vertellen dat de meeste zaken normaal gesproken niet voor mensen bedoeld zijn. Meer zal ik niet verklappen. De uiteindelijke winnaars van het spel waren de meiden en daar konden niet alle jongens evengoed mee leven.
De leiding was nog even bang dat het een druk nachtje ging worden met al dat rare voedsel wat jullie naar binnen hadden gewerkt, maar dat bleek gelukkig mee te vallen. Jullie beschikken in ieder geval over een sterke maag. Ik hoop dat jullie ouders dat ook hadden toen jullie dit thuis vertelden.

Vrijdag 16 juli
Wat gaat zo’n week toch ontzettend snel! Het is vrijdag en dat betekent: tentjes opruimen, propjes rapen, tassen inpakken en als alles klaar is: shoppen in Harderwijk en daarna naar het zwembad! Het kostte ons heel veel moeite om jullie wakker te krijgen, want zo’n week is toch niet niks. Even lekker ontbijten en vervolgens aan de slag. Het duurde een behoorlijke tijd voordat wij jullie slaperige lijfjes in beweging kregen maar uiteindelijk is het toch gelukt en hebben jullie aardig goed opgeruimd.
Rond half 12 vertrokken we richting Harderwijk zodat jullie daar nog wat lekkers konden kopen voor de terugweg en eventueel een cadeautje voor ouders, opa’s, oma’s, broertjes en zusjes etc. Ook kregen jullie een kleine opdracht mee: de groep werd verdeeld en ieder groepje kreeg geld om een cadeautje voor de kookstaf te kopen. Fanatiek schoten jullie de winkels in en uit en al snel kwam het eerste groepje met leuke dingen aanzetten. Om één uur was het tijd om te verzamelen en naar het zwembad te gaan om lekker schoon te weken voor de disco. In het zwembad waren de Oudsten, de Vrijbuiters en de Puppies ook aanwezig, dus het was een gezellig boel. Tussen het zwemmen door hebben we onze hongerige maagjes gestild met een overheerlijk patatje.
Na het zwemmen zijn we nog even Harderwijk in gegaan om een ijsje te eten. Vervolgens op de fiets richting de 722 pannenkoeken die de kookstaf voor ons bereid had. Wat was dat smullen!
Geen corvee na het eten, want we hadden vandaag weggooibordjes. Jullie hadden meer te doen en konden jullie omkleden voor de disco. Het thema was dit jaar ‘Sjonnies en Anita’s’ en daar had iedereen zo zijn eigen kleding voor meegnomen. Jullie zagen er allemaal oerlelijk uit, maar dat hoort bij dit thema. Leuk dat iedereen zo zijn best had gedaan voor een goede outfit!
Na het omkleden richting het Vrijbuiterbarak om daar te dansen, kletsen en natuurlijk schuifelen! Jammer dat het zo regende waardoor ons haar al iets minder in model zat, maar dat mocht de pret niet drukken. Al snel gingen de voetjes van de vloer en dansten we er op los. Linde danste heerlijk in haar tijgeroutfit en Luuk wilde niet praten maar dansen!
Na onze dankwoorden en cadeautjes voor de kookstaf en de kampleiding zat het er om 11 uur helaas op en was de disco voor de Spelbrekers afgelopen. Om half 12 lagen jullie allemaal netjes in bed en gingen al snel de oogjes dicht. Dat was ook nodig want die dag daarna moesten jullie 100 zware kilometers fietsen naar huis.

Zaterdag 17 juli
Wat is de week omgevlogen, het was alweer tijd om naar huis te gaan. Om half 8 werden jullie wakker gemaakt en werden snel de laatste dingen in de tas gestopt, nog even propjes geraapt en snel een broodje eten. Om 9 uur stapte de eerste groep alweer op de fiets richting huis. De fietsgroepen werden steeds stiller en ook de leiding was te moe om te praten. Het weer was wisselvallig, veel regen, wind maar ook veel zon. We hebben die dag alles gehad. Maar wat was het fijn om na het Amsterdamse bos een spandoek tegen te komen en gespoten teksten op de fietspaden. Iedereen kreeg weer nieuwe energie!
En om 5 uur kwamen we dan echt aan bij Don Bosco, iedereen kon weer fijn naar papa en mama en na een korte toespraak van de kampleiding en het bedanken van jullie eigen leiding konden jullie heerlijk jullie bedje opzoeken. Wat zullen jullie lekker geslapen hebben!

Wij willen jullie bedanken voor het super kamp, wij vonden het echt weer geweldig, het is veel te snel voorbij gegaan. Voor iedereen die niet meer bij ons zit: heel veel plezier bij de Middenmoten en tot op kamp! Voor iedereen die nog een jaartje blijft: tot het nieuwe seizoen, er staan jullie weer een hoop leuke dingen te wachten! En als je foto’s wilt zien van kamp, kijk dan op de site. Fijne vakantie!

Groetjes van jullie leiding,
Maurice, Marcel, Roy, Koen, Belinda, Claudia en Karin